< terug
ontnuchterend
mijn ogen vallen
loensend uit hun kassen
botsen op
kussen de vloer
strelen minutieus de stilstaande tijd
uit alle macht
wordt de zwaartekracht gemarteld
schuchter smelt de muziek
een vaas vol irissen
geeft op
een wankel bestaan
zinkt weg in drijfzand
dat tot treurenstoe
het vrijheidsritueel
herhaalt
herhaalt
herhaalt
freedom at last
verborgen tussen vingers
die de schoonheid
uit je persen
feedback van andere lezers- mars132
ik vind dit moeilijk te bevatten, echt een gedicht dat ik meerdere keren moet lezen, en dat doe ik graag! Erg mooi! fille_de_toi: dank je wel mars 132
soms is fille gewoon te moeilijk voor haarzelf
en soms ja dan is ze gewoon een simpele druif
fille - Liesje
knap en graag gelezen! fille_de_toi: dank je Liesje
fille - Kapiteinsebbos
knap, knapper, fille wederom! fille_de_toi: ahoy kapitein dank voor je woordne
fille - anne
Hier zit bevrijdensveel in, de titel kan ik dan wel niet goed plaatsen bij de inhoud maar jij zal me wel helpen. Heel mooi! fille_de_toi: de titel
met je beide voeten terug op de grond
terwijl je met je hoofd ergens anders bent
waar dat blijft de ultieme vraag
dank je wel anne
fille - Klaver4
ik heb blijkbaar nog niet veel van u gelezen, bizar, want wel zeer herkenbaar!!!
uw vaas vol irissen doet mij denken aan schilderij van - op dit uur, het is mij hopelijk gepardonneerd - Tamara Lempicka, Poolse schilderes, maar het zijn daar wel cala's; maar gaat wel over hetzelfde, althans mijn gevoel want daar denk ik dan meteen aan.
ben effe mij aan het afvragen waarom ik zo weinig gefb heb op u want ge hebt al lange playlist blijkbaar...;o); strange, zal dat morgen eens bezien, en 'desgevallend' bijsturen.
ps: ik vermoed dat ge bedoelt in uw tweede strofe, over zwaartekracht, dat jij gemarteld wordt, of jullie verhaal; mss kun je dat ter verduidelijking toevoegen; wordt ik door de zwaarte....
liefs
klaver4 fille_de_toi: dank je geluksklaver
wat betreft de zwaartekracht : het voelt fijn aan dat je het anders leest. Ergens vind ik het steeds troostend dat dezelfde woorden voor verschillende interpretaties vatbaar zijn.
Ik bedoelde ermee : dat de zwaartekracht wordt gemarteld, die ontastbare, onzichtbare kracht die mij naar beneden trekt. wil me niet overgeven, maar helaas, zoals zo vaak, heb ik hierin bitter weinig al dan niet niets te willen.
doch je leest, wat je leest en is altijd aangenaam te weten dat dit niet steeds is wat in mij leeft/sterft
dank
fille
|