naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

ontnuchterend

door fille_de_toi

mijn ogen vallen
loensend uit hun kassen
botsen op
kussen de vloer
strelen minutieus de stilstaande tijd

uit alle macht
wordt de zwaartekracht gemarteld

schuchter smelt de muziek

een vaas vol irissen
geeft op
een wankel bestaan
zinkt weg in drijfzand
dat tot treurenstoe
het vrijheidsritueel
herhaalt

herhaalt

herhaalt

freedom at last
verborgen tussen vingers
die de schoonheid
uit je persen

feedback van andere lezers

• mars132
  ik vind dit moeilijk te bevatten, echt een gedicht dat ik meerdere keren moet lezen, en dat doe ik graag! Erg mooi!
  fille_de_toi: dank je wel mars 132
  soms is fille gewoon te moeilijk voor haarzelf
  en soms ja dan is ze gewoon een simpele druif
  fille
• Liesje
  knap en graag gelezen!
  fille_de_toi: dank je Liesje
  fille
• Kapiteinsebbos
  knap, knapper, fille wederom!
  fille_de_toi: ahoy kapitein dank voor je woordne
  fille
• anne
  Hier zit bevrijdensveel in, de titel kan ik dan wel niet goed plaatsen bij de inhoud maar jij zal me wel helpen. Heel mooi!
  fille_de_toi: de titel
  met je beide voeten terug op de grond
  terwijl je met je hoofd ergens anders bent
  waar dat blijft de ultieme vraag
  
  dank je wel anne
  fille
• Klaver4
  ik heb blijkbaar nog niet veel van u gelezen, bizar, want wel zeer herkenbaar!!!
  uw vaas vol irissen doet mij denken aan schilderij van - op dit uur, het is mij hopelijk gepardonneerd - Tamara Lempicka, Poolse schilderes, maar het zijn daar wel cala's; maar gaat wel over hetzelfde, althans mijn gevoel want daar denk ik dan meteen aan.
  ben effe mij aan het afvragen waarom ik zo weinig gefb heb op u want ge hebt al lange playlist blijkbaar...;o); strange, zal dat morgen eens bezien, en 'desgevallend' bijsturen.
  ps: ik vermoed dat ge bedoelt in uw tweede strofe, over zwaartekracht, dat jij gemarteld wordt, of jullie verhaal; mss kun je dat ter verduidelijking toevoegen; wordt ik door de zwaarte....
  liefs
  klaver4
  fille_de_toi: dank je geluksklaver
  
  wat betreft de zwaartekracht : het voelt fijn aan dat je het anders leest. Ergens vind ik het steeds troostend dat dezelfde woorden voor verschillende interpretaties vatbaar zijn.
  Ik bedoelde ermee : dat de zwaartekracht wordt gemarteld, die ontastbare, onzichtbare kracht die mij naar beneden trekt. wil me niet overgeven, maar helaas, zoals zo vaak, heb ik hierin bitter weinig al dan niet niets te willen.
  
  doch je leest, wat je leest en is altijd aangenaam te weten dat dit niet steeds is wat in mij leeft/sterft
  
  dank
  fille