< terug
Jezelf overwinnen
Je loopt door drukke straten.
Geen zin om met iemand te praten.
Zomaar doelloos.
Niet blij, niet boos.
Het gaat je vandaag allemaal niks aan.
Even blijf je bij deze gedachte stil staan.
Dan loop je verder, naar waar, waarom,
misschien keer je beter om?
Je stelt jezelf deze vraag.
Stapt minder snel, gaat nu eerder traag.
Dan keer je vlug
op al de stappen terug.
Je moet jezelf overwinnen.
Opnieuw 't gaan beginnen.
Gelukkig had niemand in de gaten
dat je met geen enkel iemand wou praten.
feedback van andere lezers- ERWEE
zo begin ik elk weekend op de zaterdagochtend om zes uur Uiltje: Dankjewel voor de spontane reactie. - Liesje
sterk en zo herkenbaar! Uiltje: Bedankt Liesje! - lief
mooi
Uiltje: Dankjewel voor de lieve reactie Lief. - jamal
WAUW!!! terwijl ik 'je' las, zag ik mezelf door die drukke straatjes lopen. overbevolkt, op elkaars lip, ingepakt....! of soms gewoon bij familiaal bezoek, middenin de drukte, goed gezelschap...maar ik ben er niet bij... ik ben....ergens anders....ergens in mijn kleine kamertje..mijn linker hersenhelft..... te gek hoe je dat verwoordt!
smakelijk gelezen!!
groeten
lotgenoot haha.... jamal Uiltje: Dankjewel voor de 'herkenning' ....lotgenoot.
Gr. Uiltje - Klaver4
dees is speciaal vind ik, mmm
moet hier effe over nadenken,
in eerste reflex schiet 'Alzo sprach...' door mijne kop (houten oke, gepardoneerd op dit moment haha); 'minimal' kent daar ook wat van, het belang van de ander, want dit gedicht eindigt daar toch mee in al zijn aspecten...
gr
klaver4
Uiltje: Bedankt, voor de met een houten kop, doorleefde feedback. (lol)
Gr. Uiltje
|