naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

ergens

door anne

De schimmen dwalen rond
in je hoofd
tussen de lakens
mensen vervagen na verloop van tijd
wie vriend bleek
is nu verdwenen

lijnen als wegen
lopen kriskras door elkaar
te groot de wereld
om verbanden te leggen
kon je maar zeggen
in welk werelddeel je bent
dan vond ik je weer
met minder hartzeer

slechts in dromen ben ik
met je verbonden
hou me vast als voorheen
vertel me nooit meer
dat je bij me blijft
als teer aan mijn voeten
plakkend
moeilijk te verwijderen

nu zie ik slechts wat is
denk niet na over wat komt
sta in het heden
wacht op geen teken
ik zal je vergeven.

feedback van andere lezers

• innerchild
  De eerste twee strofen vind ik bijzonder sterk. Ik zou het gedicht hier zelfs durven splitsen. Zo krijg je een beetje een open eind en dat vind ik hier wel kunnen.
  Maar zelfs met de andere strofen erbij vind ik het nog knap, Anne.
  anne: Dank je inner, er zijn altijd strofes waarvan je denkt: zet ik die erbij ja of neen en zo heb je het ook aangevoeld. Een open einde, ik denk erover na, is ook wel iets ja. Groetjes, anne.
• Liesje
  triestig en toch ook hoopvol gedicht door de vergeving...
  anne: Mensen verdwijnen soms zonder iets van hen achter te laten en dan kan je er veel pijn aan hebben. Vergeven is dan zo menselijk en opent weer deuren, hoopvol ook inderdaad. Dank je Liesje!
• aquaangel
  ik denk dat je dit gedicht eens moet herschrijven, laten sudderen, weer eens roeren en herschrijven, er kon dan nog wel eens iets heel prachtigs ontstaan, iets verfijnder dan zoals het nu geserveerd wordt?
  
  succes, toch een uitstekend hoor....
  
  voorbeeld:
  
  schimmen dwalen rond
  tussen lakens en vervagen
  na verloop van tijd
  
  
  
  ipv:
  
  De schimmen dwalen rond
  in je hoofd
  tussen de lakens
  mensen vervagen na verloop van tijd
  wie vriend bleek
  is nu verdwenen
  
  
  want eerst noem je schimmen en later
  zijn het weer mensen.. dus ik zou mensen schrappen.....
  
  
  anne: Hhaha, aquatje, ik moet eigenlijk heel erg lachen want je weet me zo goed te vatten, dat nonchalante, die pen die wel schrijft maar niet uitdiept, je weet best hoe ik eneen zit en dat is grappig. Ik beloof je er terug aan te werken en ja, je hebt gelijk dat er meer uit te halen valt. dank je voor de interessante feed-back, anne.l
• Hoeselaar
  Ik volg hier aqua, ze meent het goed
  
  Willy
  anne: juist, dat ligt aan mijn pennehandje dat soms zo moeilijk te stoppen valt en dan niet meer naleest enzo. Nonchalence heet dat zeker? Dank je hoeselaar, anne.
• jamal
  hopend op een terugkeer die het gemis omarmt....
  
  bijzonder mooi!
  
  liefs
  Jamal
  anne: Merci maar ik ga het nog wat uitpuren denk ik, volg de voorgaanden hun feed. Groetjes ,anne.
• Mistaker
  Eens met Innerchild (niet met Aqua hihi)
  
  Liefs,
  Greta
  
  anne: Ok, diep het verder uit, dank je!
• Klaver4
  hey anne,
  mss effe getwijfeld in laatste strofe tussen vergeten en vergeven...?? vergeten was mooie reprise van eerste strofe, maar maakt het een hard einde, en denk niet dat dát de bedoeling was.
  vroeg me dit af.
  ik vind dit heel mooi!
  En wat herschrijven betreft, ik ben daar eigenlijk principieel tegen, al moet je hier op wh die reflex om te delen mss soms wat incalculeren
  En splitsen ben ik ook al helemaal tegen.
  Mij gaat het om het gevoel dat men probeert te verwoorden, toch ? En hoe dat er dan uitkomt. Als ge teveel tracht en moeite doet, verlies je die puurheid, de worsteling van het gevoel dat zich naar het (virtuele) papier wringt.
  Liefs
  Klaver4
  anne: Ik denk dat we op dit vlak op dezelfde golflengte zitten, ik hervorm ook niet zo heel graag maar soms moet je er je wel toe verplichten om het wat uit te zuiveren . zoals je zegt zijn de eerst emoties het beste te vatten in wat je direct oppent en daarna zie je dan wel. Heel fijne reactie en dank je voor je waardering! Anne.
• lucky
  mij bekrupt hier het zelfde gevoel als bij innerchild
  
  (maar wel een voordeel, 2 in 1 zeg maar hahahahaha)
  
  Durvertje
  anne: Hey lucky, bedankt! Ik was er even tussenuit en heb dus wat in te halen. Het blijft moeilijk de juiste lengte van een gedicht te vormen, vind ik. Maar ik hou rekening met jullie tip, graaglezertje.
• KapiteinSeBBos
  tussen ergens en nergens is overal!
  
  xxx
  anne: Dank je