|
< terug
waterdruppel
zachtjes fluister ik naar de waterdruppel aan het raam
ik vraag of hij zich zou willen draaien
glans schittert in mijn ogen
zo blij de waterdruppel daar te zien
maar toch
ik vraag het druppeltje zich terug te draaien
het is toch niet alles
eenmaal draaien kan.
maar nooit genoeg
die andere druppels
ze liggen zo goed
ze zijn zoveel leuker
denk ik
die nemen we toch altijd
of
toch altijd eerder
maar uiteindelijk zul je ze allemaal willen draaien
ze liggen nooit dicht genoeg
dicht genoeg bij mij
of bij jou
ze liggen te dicht bij hun.
feedback van andere lezers- geertje
twijfel tussen "goed" of "uitstekend"
na veel herlezen:
"goed" : de tweede strofe hapert een beetje voor mij
verder heel mooi, knap bedacht
groetjes
bellehelene: dankje - Marlis
Ik snap de boodschap wel in je gedicht maar zou je enkele tips willen geven:
*Let vooral op het ritme. Lees het luidop en vraag je af of je het vloeiend kan lezen. In dit gedicht mis ik dat een beetje.
*Maak minder gebruik van herhalingen, zoek synoniemen of laat ze gewoon vallen(druppels, draaien, ze liggen, ze zijn...)
Stel je voor hoe de druppel naar beneden glijdt, visualiseer hem en probeer je gevoel dan ook naar beneden te laten glijden. Volg hem met je vinger en registreer je gedachten, de beelden en probeer dan je gedicht eens opnieuw te schrijven.
Groetjes
Marlis
bellehelene: dankje ik zal het proberen
|
