writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

gestotterd berouw...

door Magdalena

'Jij weet niet wat je zegt' zei hij
en keek voor de tweede keer in zijn leven
iemand recht in de ogen
(de mijne)

'JIJ HEBT EEN WIN FOR LIFE GEWONNEN!'
méénde ik
oververmoeid
excuus
jaloezie
gratis geld
wegens
attest
levenslang gehandicapt verklaard

'Niemand leed zo veel als ik' zei hij
weken later

ik haalde bewijzen boven
dat ik
méér
leed
dat
MIJ
gratis geld
toe kwam
méééééééér dan hem

sorry
zo
diep
gevoeld
dat
het
pijn doet


dank voor de woorden
intuïtief begrip
'jij weet niet wat je zegt'

ik
kan
deze
spijt
niet
dragen!





(voor mijn wijze vriend die écht levenslang gehandicapt verklaard werd, zogezegd wegens autisme)

 

feedback van andere lezers

  • Hoeselaar
    In de meeste gevallen zijn autisten overgevoelige mensen met een heel hoog IQ maar worden door de gewone stervelng niet begrepen, jammer eigenlijk, hé!

    Willy
    Magdalena: Willy, ik hoop zo dat daar verandering in komt! (en, ik ben zo nieuwsgierig: hoe wéét jij dat???)
  • innerchild

    Ik heb een hekel aan het woord 'autist' !
    Mensen zijn meer dan hun handicap. Mensen kunnen autisme hebben maar zijn hen zo bestempelen vind ik wreed.
    Iemand kan kanker hebben maar is daarom nog geen kanker !

    Magdalena: Als DAT eens zou kunnen doordringen!!
    Van zodra er een woord op iemand kleeft wordt de mens niet meer gezien.
    Het is vechten tegen muren die sterker zijn dan beton heb ik de indruk.

    XXX
  • sproet
    ik vermoed soms dat een'(autist) zoveel voelt dat hij zich afsluit om niet ten onder te gaan aan de pijn.
    ik kan dit gedicht waarderen, zoals ik jou, die heel veel woorden gebruikt, heb leren waarderen in de cursus bij Jan.
    (de autist via de waterval)

    liefs, trees
    Magdalena: Oh Trees, moesten alle mensen die in de hulpverlening werken een hart hebben als het jouwe... er zou zoveel miserie NIET bestaan, daar ben ik zéker van. XXXXX
  • Liesje
    Mensen met een handicap krijgen vaak een onwaardig etiquet wat hun hart doorkerft... goed dat iemand dit nogmaals onder de aandacht brengt!
    Magdalena: ik wou zo graag... dat hij ZELF kon spreken: dan zouden er ogen opengaan denk ik. Soms is het lijden zo erg en langdurig dat mensen hun tong verliezen denk ik. xxxx
  • stater
    ik beperk me tot het poëtisch aspect, Magdalena.. een trefzeker staccato prozagedicht.. gr. Stater
    Magdalena: THANKS :):):)
  • Mistaker
    Erg mooi dit!

    Liefs,
    Greta
    Magdalena: DANK je Greta!

    XXX
  • teevee
    Welke mens is zonder handicap?
    Maar wordt het 'gezien' door anderen
    dan worden er merktekens gezet
    die eigenlijk o zo weinig veranderen.
    Magdalena: (ik heb zin om mijn ogen te sluiten en te slapen, in een vredig gevoel van 'eindelijk begrip!)

    XXXXX
  • otiske
    Goed werkje, neergezet vanuit je gevoel, groetjes.
    Magdalena: :)
  • Francis
    pff, heftig

    xx Francis
    Magdalena: dikke knuffel :):)
  • jamal
    dag lieve Karine,

    je voelt je zo onbegrepen, ongehoord, ongewaardeerd...
    wat een verscheurend gevoel moet je wel niet doorstaan???
    te zoeken naar gewichtige argumenten om hem af te schermen tegen de hypocrisie in deze wereld, vol etiketten voor alles wat ze niet begrijpen, als zijnde 'abnormaal' of 'andersvalide' te omschrijven... ach, ik spuug erop, eerlijk waar!!

    ik volg enkele mensen hierboven mij Karine.. Elk voor de maatschappij afwijkend gedrag vertrekt vanuit onwetendheid of onmacht.. wat een mens niet kan controleren of beheersen, krijgt al gauw een afgezonderde ruimte....

    ik wens jou en hem heel veel sterkte!

    advies: word geen slachtoffer van onmenselijke structuren noch van je eigen idealen, want het laatste krijgt in deze vergankelijke wereld niet altijd een plaats! ...
    vandaar mijn werk realitijd/idealisme..

    xxx
    Jamal
    Magdalena: Dank je Jamal, heel oprecht.

    Ik vermoed dat jij dat nooit meemaakte: oog in oog staan met iemand waar je intuïtief volledig voor buigt, oog in oog staan met een levende Spirituele Leraar aan wie je in geen eeuwen gaat kunnen tippen.

    Hij is de zachtaardigheid zelf, alsof je de Liefde zelf ontmoet.
    Ik hadf LETTERLIJK het gevoel, als ik naast hem wandelde, dat hij mij droeg en bij elke stap mijn (gebroken) zelfvertrouwen terug gaf.

    Hij lijkt geboren in Zijn en... nog niet verwerkelijkt in een persoonlijkheid die actief wordt in deze maatschappij, de gedragsregels van deze maatschappij in acht neemt om zijn boodschap te geven.

    Ik heb hem eventjes gekend, mijn leeftijd vergeten.

    Realiteit: ik ben 53 jaar. Hij is 28.

    Ik heb zoveel hoop.
    Jullie allemaal die op dit ogenblik op deze website actief zijn, lijken te helpen en te duwen.
    Innerchild zei gisteren: 'ik heb een hekel aan het woord autist, het is een mens met autisme. En op de trein groeide dat woord MENS tot heel grote afmetingen en 's avonds WIST ik het!
    Hij is in de eerste plaats een jong mannelijk MENS, die net zoals alle jonge mannelijke mensen (jij ook :):):) ) droomt van gelukkig zijn met een prachtvrouwtje en een eigen kindje, dingen doen die door mensen in deze maatschappij gewaardeerd worden.

    En Sproet vulde aan met haar laatste stukje over CLICHé's:
    Ik WIST het:
    hij heeft simpelweg een gedragscodeboekje van de cliché's in deze maatschappij nodig.
    Als hij die uitprobeert, zal hij ERVAREN dat het wel degelijk werkt en zal hij, een beetje later dan 'normaal', net als iedereen, ZELF leren met vallen en opstaan.

    Realiteit: dit verhaal is zo VREEMD. Ik ben 53 jaar en heb mijn Spirituele Leraar in levende lijve ontmoet en wist dat ik mijn ziel zelf zou geven voor hem.

    Het is een geschenk dat ik fysiek zoveel ouder ben dan hij: het schept een afstand die nodig is. Ik ben eerder Moeder dan ik lief of vrouw was. (ik was trouwens zo overrompeld en tureluurs dat ik praktisch gezien enkel en alleen mijzelf voelde en geen aandacht aan hem besteedde (schaamrood...))

    Wij hebben frontaal gebotst, liefgehad, ruzie gemaakt zoals twee mensen nooit ruzie maken.

    Hij is als een zwaar mishandelde wilde hengst.
    'Erger': een hengst die zichzelf wil beschermen wordt gevaarlijk.
    Hij gooide mij letterlijk buiten, een meter de lucht in en... ik belandde recht op mijn voeten, zonder wankelen, compleet perplex, omdat wat gebeurde niet kon. Niet volgens wat deze maatschappij als 'waar' aanneemt.

    Hij schreef mij 'De Waarheid is datgene wat je zelf gelooft'.

    XXXX
  • lucky
    zo het maakt wat los dit proza werk van je
    dat ik me hier maar even onthoud van comment
    Magdalena: kus!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .