naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Rusthuispijn

door otiske

Zittend in je rolstoel
pulk je aan de pamper
je bent nu weer jong
kijkt met je afwezige ogen

de zon gaat op en je zingt
als ze ondergaat zing je nog
twee ogen zo blauw
het lied is nog niet voorbij

je tanden liggen naast je
het enige waar ik aan denk
zal ik ook zo worden
en je glimlacht naar me.

feedback van andere lezers

• lief
  als je niet meer beseft dat je leeft, amai..
  
  rakend mooi!
  
  liefs
  otiske: Ja zo erg hé, er niet meer zijn en er toch zijn, groetjes en bedankt voor je fb.
• maxiem
  we staan er dikwijls niet bij stil, ik word stil, liefs maxiem
  otiske: Zo is het idd Maxiem, bedankt voor je positieve fb, groetjes.
• Aramis
  we moeten er maar op hopen er zo lang mogelijk uit te blijven .. maar gelukkig dat die uitweg bestaat
  otiske: Ja zo is het, helemaal mee eens, bedankt voor de positieve fb, groetjes.
• Hoeselaar
  Laten we hopen dat het allemaal niet zo'n vaart loopt en men ons haalt voordat dit aan de orde komt.
  
  Willy
  otiske: Idd, zo denk ik er ook over hoor, bedankt voor de positieve fb, groetjes.
• matahari
  We kunnen echt niet weten wat in die mensen omgaat, maar ogen en een glimlach spreken soms toch. groetjes mh
  otiske: Zo is het, gelukkig is dat toch nog een beetje comunicatie, groetjes en bedankt voor de positieve fb.
• det
  in moeilijke momenten sluimert dikwijls de glimlach van herinneringen, heel mooi en pakkend gr det
  otiske: Ja idd, daar moeten we ons maar aan vasthouden dan hé, groetjes en bedankt voor de positieve fb.
• teevee
  Treffend raak!
  otiske: Bedankt voor je positieve fb hoor, groetjes.
• sproet
  zonder sentiment en toch heel sentimentvol neergezet! chapeau!
  
  liefs, sproet
  otiske: Bedankt voor de bloemen ;-) groetjes.
• marrik
  
  Zo herkenbaar.Het is de realiteit.
  Naar ik hoop,met liefde geschreven.
  Knap gedaan
  
  Marrik
  otiske: Bedankt voor de positieve fb hoor, zekeren vast met liefde geschreven, groetjes.
• bragt
  .... en dan kwam het verlossende einde.
  
  Ter nagedachtenis schreef ik over mijn moeder:
  
  
  Moederschoot
  
  Gekromd verschrompeld
  stierf zij in haar ruggeschelp
  zoals ik leefde in mijn
  moeders schoot.
  Vragend naar het stukje cake
  in mijn hand
  dat waren haar laatste woorden
  aan mij, haar zoon.
  
  (uit ‘wangedrichten’ – 25 juni 2007 - + 18 oktober 2004)
  
  otiske: Heel mooi hoor, echt knap. Bedankt voor je positieve fb, groetjes.
• Francis
  Als ik er zo bij zit, dement en zo trek je er bij mij dan de stekker eryuit alsjeblieft? bij deze toestemming
  Gr Frans Brrrrrrr
  otiske: Hehe, ongelooflijk hé hoe mensen daar soms moeten blijven zitten. We zullen er nog maar niet teveel aan denken en genieten van al waar we kunnen van genieten, bedankt voor de positieve fb, groetjes.
• alie_jankind
  pijnlijk om zo te zien hoe iemand de kracht van eerder mist, maar wel heel treffend weergegeven.
  
  groeten
  otiske: Moeilijk op bepaalde momenten, maar het hoort bij het leven hé, bedankt voor je fb, groetjes.
• Klaver4
  slik....
  hoop dan tenminste dat mijn madame naast me zit, of minstens op haar rollator leunt en meezingt ;o)
  Denk dat ik het mss niet zover zou laten komen; al zit het in mijn genen blijkbaar om niet dement te worden (effe afgeklopt !)
  ps morgen film over iris murdoch op canvas; zij heeft alzheimer gekregen en haar man is bij haar gebleven tot het bittere eind!
  grz
  klaver4
  otiske: Bedankt voor de filmtip, moet ik op letten dan. Merciekes voor de positieve fb alweer.
• lucky
  volgt matahari over het niet echt weten
  
  
  o ja het is kijkt ipv kjikt, zal de emotie zijn van dit schrijven denk ik
  otiske: Oei bedankt voor de tip en de positieve fb, groetjes.
• fredvanderwal
  Knap getypeerd!
  otiske: Bedankt voor het lezen en voor de positieve fb, groetjes.
• CHRIS
  die mooie oude dag
  ik heb eerbiet voor die grijze haren
  (al hioe wel)???