|
< terug
gemis
wildschuivende ravijnen
watermuren rijzen op
tussen mij en
jou die ik moest achterlaten
van onrust vervuld
een visioen dringt zich op
van groene biezen
die jij, mij nagereisd,
op lieflijke golfjes strooit
om zo ons bed te spreiden
maar wakker schudt mij straks
de ontketende zee
uit mijn droom
op die intieme plek, waar
we saam de wereld vergaten
of zal in vroege ochtend
koersend naar 't verre land
een gekalmeerde zee
mij vriendelijk wekken
bevrijd van uitzichtloos gevoel
feedback van andere lezers- matahari
......uitzichtloos gevoel dat gisteren was, wakker in je ogen kijk
hoor hoe je zegt... goede morgen lieve schat.
liefs matahari
stater: dank je, matahari.. in één woord: een schitterende interpretatie..!
liefs terug, Stater - Magdalena
mijn brein is te warrig vandaag voor 'degelijke' feedback
ik wil ook nog eens samen met iemand de wereld vergeten
zonder vermoeden van wakker worden
XXXX
stater: feestje gehad, Karine..? ;-) en ja.. die wens kan ik me levendig voorstellen.. dank voor je waardering.. met lieve groet.. - lin
Een intrigerend gedicht. Het uitzichtloze straalt van de eerste strofe af. De tweede strofe geeft een veel positiever beeld (misschien kun je voor het woordje "op" een alternatief vinden (wegens herhaling)? De derde strofe laat helaas die zee weer ontketenen, terwijl de droom daarin juist zo'n prachtig beeld geeft. Gelukkig sluit je af met een positief beeld, de zee kalmeert.
Ik lees hierin de ups en downs, op de zo karakteristieke wijze van Stater weergegeven in zeebeelden..
Dit gedicht kan beslist ook in je bundel "de zee en ommelanden".
Liefs, lin
stater: een heldere analyse van de opbouw, lin.. evenals de interpretatie.. er blijft hoop.. dank voor je zo complimenteuze woorden van waardering.. liefs, Eli - otiske
Heel mooi dit gedicht. Sterk neergezet en goed gevonden, groetjes.
stater: dank je wel, Frank.. voor je mooie en positieve reactie.. met groet..
|
