naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

incognito in wonderland

door eisenik

je stapt op houten schoenen
in een plas bloed
droomt
van sex met kolibries

de honing in je neusgaten
kriebelt je wakker
als ammoniak
zet je door
met een mes in de rug
kantel je de ogen

niemand mag weten wie je bent

je denkt: ik ben ontmaskerd
blaast het zaagsel af je handen
net voor je geconfronteerd wordt
met de tanden
besef je dat je nooit geweten hebt
wie er achter zat

feedback van andere lezers

• aquaangel
  sex met kolibri... *denkt*
  
  nu zit er wel zo'n dingetje op een tarzan, maar of je dat bedoelt ;)*grinn*
  
  
  eisenik: haha geen idee , miss is degene die spreekt wel een bloem ;-) of noemt hij slanke vrouwen kolibries ;-)
  
  x
• innerchild
  *ligt in een deuk om aqua's dingetje*
  
  Ik hou wel van je manier van schrijven, Eik ... inclusief de kolibri !
  eisenik: =)
• miepe
  ... als ammoniak zet je door
  héél knap
  ggg!
  
  eum... mag ik raden wie het was?
  
  mooie kortfilm
  eisenik: =) wie of wat? =)
• Julien_Maleur
  nogal griezelig maar mooi. spreekt tot de verbeelding.
  groeten
  JM
  eisenik: =) griezelig?
• matahari
  Ontmaskeren daar is matahari absoluut en vierkant tegen, zeker als kolibri's met sex gaan spelen, de ammoniakale wekdienst, brr
  om nooit meer te gaan slapen
  
  liefs matahari
  eisenik: nooit meer slapen... mmmmm
  
  =)
• JC
  wat heeft tarzan met kolibries te maken?
  eisenik: lol
• Mistaker
  De lieve kleine kolibrie is nog niet uitgegild (Jan De Smet)
  
  Groet,
  Greta
  eisenik: =)
• otiske
  Heel, heel goed geschreven, ik heb er echt van genoten.
  Knap gedaan, groetjes.
  eisenik: dankje hoor, dat doet me deugd
• vladimier
  Wederom heel sterk ; een gedicht met de zin 'sex met kolibries' kan bij mij absoluut niet meer stuk!
  
  Knap, Eisenik!
  eisenik: =)
• Klaver4
  in die tweede strofe is het niet direct te duiden waar die als ammoniak op slaat, eerste regels, of wat er na die zin komt; nu ik wakker kriebelen verplcicht asscocieer met ammoniak (maar valt meoilijk te rijmen met het woord honing toch ?), vermoed ik eerste regels.
  En idd heel terechte boodschap: als ge nooit uzelf kunt laten zien, hoe je werkelijk bent, tegen niemand, dan is het resultaat dat je op een bepaalde duur niet meer registreert wie de anderen zijn.
  Het gekende probleem van de leugenaar die tot zijn scha en schande zelf niemand meer gelooft....
  (had iets klaar staan in die zin, hou ik mss nog effe tussen de kiezen)
  Want dit is hetgeen je hier heel mooi neergepend hebt!
  gr
  klaver4
  eisenik: hehe dank je =)
  over die ammoniak... het is altijd de bedoeling dat dingen zowel vooruit als achteruit verwijzen, dat ze eigenlijk in heet het gedicht vasthangen; zo kan je ammoniak verbinden aan plas, droom, neusgaten, kriebelen, wakker, mes, ogen kantelen, ... en op betekenisniveau met heel het gedicht eigenlijk. Ook niet alleen die ene laag van zelfbevestiging en miskenning van anderen of zelfverloochening en bevestiging van anderen is de enige betekenislaag voor mij... het gaat om vele gevoelens en gedachten die ons passeren tijdens het "wandelen" door de dagen... we lopen op 'moeder natuur' (houten schoenen) maar we trappen wel eens in een plas bloed ( we maken wel eens slachtoffers) zonder dat we altijd weten of we zelf het slachtoffer zijn of iemand anders; want wat ons wordt aangedaan doen we anderen ook aan (doorzetten met een mes in de rug...) en dat is dan nog maar één vertaling van een klein stukje... ik geloof altijd in een veelheid aan betekenissen en nuances die in beeldspraak kunnen vrijkomen, das dan ook de kracht van de poëzie naar mijn mening en de reden dat ik liever gedichten dan essays schrijf...
  gr
  eisenik
• lucky
  genoten van dit werkje tot ik aan de laatste strofe kwam, de 2e zin:
  blaast het zaagsel af je handen
  
  ik krijg deze niet 'echt' gelezen ... ik vat 'm wel alleen zo als het er staat wil het niet bij mij
  
  
  eisenik: vreemd =)
• anne
  Die ammoniak, pfhuh, kan het ruiken, sterk hoor!
  eisenik: =) dankje =)