naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Joe (vermoord door Adam G.)

door anna

onder jouw speelse krullenbos
lacht de muziek je toe
doch tranen vallen neder
als andere tonen luidkeels zingen

hebberigheid snijdt diepe wonden
scherper dan aanvaarding weent
de stilte roept zichzelf op
wanneer jij jouw laatste adem zucht

strijd naar recht in assisen
doch jouw lied keert niet weder
waarom blijft nagalmen in kille gangen
die geliefden bewandelen moeten

zij strijden voor jouw ziel
huilen om jouw afscheid
lachen om blijde herinneringen

zij
zij missen jou

feedback van andere lezers

• aquaangel
  mooi gedaan xxx
  gemist wordt er altijd iemand...
  anna: zeker Aquaangel... we weten beiden hoe zoiets voelt, maar de manier waarop Joe is gestorven... ik mag er niet aan denken...
• JC
  niet het verdriet.. de indendriet
  anna: de indendriet???
  Liefs, Anna
• anne
  Vreselijk toch, ik vraag me altijd af hoeveel een ouder dragen kan, doe maar verder met je leven en nu weten we dat hij niet voor doodslag veroordeeld is maar het , zo zegt men, niet bewust heeft gedaan. We zullen het nooit exact weten en hij komt er niet mee terug, alleen de ouders, dat moet echt erg zijn. Recht geschiedt niet meer in de rechtszalen, alleen onder de mensen nog als je geluk hebt.
  anna: Lieve Anne, ik herken wat je schrijft... de onmacht van de ouders en de onrechtvaardigheid in de rechtbank... bewust of onbewust, Adam G heeft iemand gedood en het verdriet voor de nabestaanden moet onmenselijk zijn om nu te dragen. Het verliezen van een kind moet ondragelijk zijn, laat staan een kind te verliezen in zo'n vreselijke omstandigheden! Waarom mensen zoiets doen en hoe ze zoiets kunnen doen... het blijft mij een raadsel, een raadsel die ervoor zorgt dat ik soms het gevoel heb de wereld niet meer te begrijpen!
  Liefs, Anna
• alie_jankind
  Huiveringwekkend! Sterk neergezet.
  
  groeten
  anna: Bedankt! Jammer dat ik dit gedicht moest schrijven... Liefs, Anna
• otiske
  Heel goed weergegeven, het houd ons allemaal wel bezig nu denk ik.
  Je hebt de verschrikking knap onder woorden gebracht.
  Deze ouders hebben levenslang gekregen, dat staat vast.
  Ik vraag me ook wel af hoe je je moet voelen als ouder van een kind die een ander kind vermoord heeft.
  Brrrrrrrr, niet teveel over nadenken hoor.
  Sterk werkje dit, groetjes.
  anna: Het is inderdaad een gebeurtenis Otiske die onze menselijke geest niet kan vatten... Liefs, Anna
• Rob
  Als je met een mes op stap gaat, is het volgens mij al voorbedachte rade.
  anna: Dat denk ik ook... ongelooflijk dat de jury daar anders over besliste...
• jamal
  prachtig, warm, teder....menselijk!
  
  misschien doorsturen naar de ouders, nabestaanden? ....
  
  
  xx
  anna: Dank je Jamal voor jouw lieve woorden bij een toch ongelooflijk pijne gebeurtenis. Liefs, Anne
• lucky
  triest ...
  anna: inderdaad Lucky, heel triest!
  Liefs, Anna