< terug
Epiloog
eerst was er het onbegrip
en de pijn
daarna het besef
weldra alleen te zijn
"laat me
nog één keer
mijn hoofd op je schouders leggen
je zeggen
hoe kostbaar je voor me was"
de toetsen zijn leeg
het scherm zwart
waar ogen alles vertelden
volstaat een dankbaar hart
© eric
10-10-2008
feedback van andere lezers- alie_jankind
Eentje met diepgang. Was er nog maar die ene keer!
groeten eric: Inderdaad... Bedankt, Alie! - DeKoeneRidder
Tja.....Shit hits the fan when love let's down.
Sterkte!
Gr. De Koene eric: Love... ofwel, in dit gedicht, life...
Dank je, koene ridder! - anne
Je gaat toch niet stoppen met schrijven zeker? Of zit er meer achter, sterk werkje en hopelijk niets ernstigs, anne. eric: Zal wel aan de leeftijd liggen, vermoed ik, maar waar ik de dag vandaag ook om me heen kijk, steeds opnieuw bots ik op kanker... Je zou uiteindelijk voor minder...
Dank om te komen lezen, Anne... - otiske
Zo gaat dat, morgen beter hoor ;-)
Goed weergegeven, groetjes. eric: Of, morgen alleen zijn, beter is... Bedankt, Otiske! - louisaatje
heel mooi, slechts 1 suggestie: de twee laatste regels weg, dan krijg je mi. een krachtiger slot eric: Hm... inderdaad een optie... ik denk...
Dank voor je reactie! - Lucky
graag gelezen eric: Bedankt, Lucky!
|