< terug
Epiloog II
eerst was er het onbegrip
en de pijn
daarna het besef
de woede en de angst
weldra alleen te zijn
met enkel morfine
voor de schijn
"laat me
nog één keer
mijn hoofd op je schouders leggen
nog één keer zeggen
hoe kostbaar je voor me was"
ogen vertelden ooit alles
nu rest nog slechts
een leeggebloed hart
het scherm zwart
© eric
15-10-2008
Nota:
Het oorspronkelijke gedicht (zie hieronder) plaatste ik eerder op 10-10-2008. Dankzij diverse opmerkingen en/of suggesties: hierboven dus de "tweede druk".
eerst was er het onbegrip
en de pijn
daarna het besef
weldra alleen te zijn
"laat me
nog één keer
mijn hoofd op je schouders leggen
je zeggen
hoe kostbaar je voor me was"
de toetsen zijn leeg
het scherm zwart
waar ogen alles vertelden
volstaat een dankbaar hart
© eric
10-10-2008
feedback van andere lezers- anne
Ik vind je herwerkte versie stukken beter, wat erin gesnoeid en dat lees je. zo vaak is dat, achteraf bekijk je het en denk je, dat kan nog anders. Sterkte met wat je boven het hoofd hangt! eric: Bedankt, Anne! - otiske
heel goed onder woorden gebracht, graag gelezen, groetjes. eric: Dank je, Otiske! - lucky
ik blijf bij die 1e versie met de oprmerking om de laatste strofe te vervangen door de laatste strofe plus eindregel van de herwerkte versie eric: Oef, da's een hele opdracht... Misschien toch nog even bekijken... Bedankt!
|