naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

oase van stilte

door lonely1

verscholen tussen sporen van reizen
en een eeuwige rustplaats
ligt een oase van stilte

jouw zwijgen vindt mijn ogen
in zon die speelt over het watervlak
in parelende sterretjes

tussen het groen
dat langzaam kleurend vergaat
en water dat kabbelt in de diepte
komt mijn geest tot rust

jij loopt er in gedachten naast mij
en onze voeten doen de bladeren
ritselen
ik voel de warmte van je arm
die rond mijn schouder ligt
en je vingers die mij onbewust strelen

in die oase van stilte
is alle geluid verbannen
en tijd lijkt er niet meer te bestaan
zodat jij immer bij mij kan zijn

maar jouw zwijgen vindt mijn hart
dat weet dat jij vrij wilt zijn
en ik je eindelijk los moet laten

in een waas van groen en tranen
laat ik je gaan
in de zonnestralen die verdwijnen
tussen de laatste bladeren



23-10-08





lonely 1

feedback van andere lezers

• innerchild
  Loslaten is soms zo moeilijk ...
  en toch, en toch ... wanneer ons dat lukt openen andere niet voorziene deuren zich ... je zal het zien !
  
  Met liefs,
  Inner
  lonely1: ik hoop dat je gelijk hebt :)
  
  liefs en dank je wel, hilde
• DeKoeneRidder
  Ik kan de liefdevolle stilte in jouw gedicht horen...
  
  X DKR
  lonely1: dank je wel voor deze hele fijne fb,
  
  liefs, hilde
• otiske
  Heel mooi, duidelijk en sterk neergezet.
  Graag gelezen, groetjes.
  lonely1: dank je wel voor de fijne fb,
  
  liefs, hilde
• teevee
  Wij zijn geleerd en knap
  en toch is het een gemis
  dat men ons niet leerde
  dat dood ook leven is!
  lonely1: dank je wel voor d mooie fb,
  
  liefs, hilde
• Rob
  ..te meer bestaan. ..meer te bestaan.
  ..vrij wilT zijn..........dacht ik
  
  Laten gaan is moeilijk, zeker als het onomkeerbaar is.
  lonely1: dank je wel , je had gelijk, ik had het niet gezien dat ik verkeerd had overgetypt en heb het al aangepast
  en ook voor de fb, bedankt
  
  liefs, hilde
• alie_jankind
  een echt herfstgedicht
  de bladeren moeten afvallen en de bloembollen de grond in om na de winter nieuwe bloei, bladeren vruchten mogelijk te maken.
  (het leven heeft daar wel van weg)
  
  groeten
  lonely1: dat is idd wel zo, het verloop van het leven is terug te vinden in de natuur,
  
  liefs en dank je wel, hilde
• lucky
  ik vi nd deze wel schoon :jouw zwijgen vindt mijn ogen
  lonely1: dank je wel voor de mooie fb,
  
  liefs, hilde