naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Zichtbaar en toch heel klein

door elze

Deert de regen mij
vraag ik me af
wanneer mijn rug de
zwaartekracht overhevelt
van mijn schouders naar het
gevoel van toen het kind dat in mij
huisde met me speelde en mij
de kracht gaf dromen na te jagen
en te gaan slapen op het kille bed

Ik heb de tijd gesproken
gezegd dat het niet bestond
al was het slechts alleen maar
om te zeggen dat wanneer ik sterf
ik ga met de glimlach van het kind
nog op mijn mond

feedback van andere lezers

• Magdalena
  waauw!
  mooi
  elze: dankjewel Magdalena voor het wauw gevoel..
  laifs elze
• DeKoeneRidder
  Fuck a duck wat prachtig zeg!!!!!
  
  Gr. DKR
  elze: Dekoeneridder, dankjewel voor het fuck a ducken ..
  laifs elze
• jamal
  Elze, dit soort gedichten geven mij dus echt de rillingen. dan wel in de betekenis van bewondering hoe jij tot deze woorden kwam. jouw woorden die de boodschap, van het kind in ons, wat ik ook vaak in mijn werken probeer te belichten, een bijzondere waarde dragen. vooral hoe je de tweespalt weergeeft van toen en nú, althans dat beleef/lees ik. ook mijn complimenten voor de titel!
  
  xxx - dank je wel
  
  
  elze: dankje jamal .. ach soms schrijf je uit ervaring en dan weer fictief [ alhoewel fictief toch vaak een oorzaak heeft ..
  
  laifs elze
• innerchild
  Wie ben ik ?
  Wie ben jij ?
  Het maakt niet zo heel veel uit ... zolang we maar van ons 'innerkind' houden. De basis van alles ...
  
  Met liefs,
  Inner
  elze: dankjewel Margo om van plaats te wisselen,,ik = jij en jij = ikke
  
  laifs van laive elze
• otiske
  Heel mooi.
  Goed bedacht en sterk neergezet, groetjes.
• lucky
  't voelt teder aan ... zeker door de titel
• alie_jankind
  Beeldend mooi!
  Pracht titel
  
  groeten