|
< terug
lopen over water
mijn ziel doolde rond
tussen de onverlichte huizen
waar ik kogels ontweek
die men als woorden op me afvuurde
maar je kan geen kogels ontlopen
als je stil blijft staan
dus zocht ik ergens rondom
een plek waar ik kon schuilen
en ik vond jou verdronken in mijn tranen
en ik liep over het water naar je toe
maar je kan niet lopen over water
als je geen vertrouwen kent
mijn hart opende zich
leerde in jou geloven
maar toch
mijn voeten werden nat
toen het water geen stevige bodem bleek te bieden
niet voor ons
en ik zocht mijn ziel tezamen
roeide met de riemen die ik had
naar het vasteland
en tuurde naar de onverlichte huizen
maar je kan geen sterren zien
als alles om je heen donker is
dus ging ik dolen
in de nevels van duisternis
en ontweek de kogels
die men blindelings op me afvuurde
ik was ik en dat mocht ik niet zijn
ik kon door wie ik was immers niet lopen op het water
want vertrouwen was eigenlijk niet nodig,
enkel een kuddedier zijn
ik heulde niet mee met de rest en 'anders' zijn
werd hard bestraft
één kogel werd mij fataal
het waren jouw ogen die ik zag voor ik de mijne sloot
08-11-08
lonely 1
feedback van andere lezers- DeKoeneRidder
Superb werk, Hilde!!!!
XXX DKR
lonely1: dank je wel voor deze heel fijne fb,
liefs, hilde - killea
Sounds like a movie, great writing
xx
j
lonely1: thanks for this very fine fb,
xx hilde - yellow
Ik vind dit één van de beste gedichten gedichten van jou lonely 1,
dit is echt zeer zeer mooi verwoord, het leest als een verhaal, vlot
en het is zoals altijd zeer gevoelig geschreven,
groetjes,
Marc
lonely1: dank je wel marc voor dit mooie compliment,
liefs, hilde - otiske
Dit is ZO goed, echt knap.
Heel erg graag gelezen en herlezen, groetjes.
lonely1: dank je wel voor deze fijne fb,
liefs, hilde
|
