|
< terug
de onzekere van het toneelstuk
ik spreek over woorden
loop tussen lijnen
ontwijk de confrontaties
ontleed verschillende kleuren
in straatstenen
weiger te kijken
laat de ander verstommen
trek mijn mond wijd open
voor een tandartsblik
op de achterste tanden
ik lispel
verval in gestotter
toch blijf je zitten
iet wat vastgeroest
op de oude stoffen stoel
op de muren van het podium
bouwend aan mijn fort
om de twijfel te verstoppen
algemeen en middelmatig
zo beschreef je me
te klein voor sterren te plukken
te onhandig voor soepel ballet
ik ben de tweedeklassetrein
maar laat al je zorgen vergeten
voor een uur of twee
feedback van andere lezers- KapiteinSeBBos
leuk einde!
dikke knuffels,
xxx
eleni: bedank :) - eisenik
ik ben de tweedeklassetrein
vind ik een knaller
de rest van het gedicht spat een beetje teveel naar alle kanten om voor mij als een gedicht aan te voelen... zitten leuke en minder leuke dingen in, het kabbelt wat tussen doordacht schrijven... de drang van het "willen" schrijven en langs de ander kant spontane creatieve vondsten... probeer miss je stijl wat uit te puren en er een beetje bewust van te zijn
alsnog met plezier gelezen
kusje
eleni: bedankt , altijd handig om uitgebreide comment te krijge ; en je hebt wel gelijk hoor, moet het nog is een keer goed onderhanden nemen :) - DeKoeneRidder
Uitstekend werk!
XXX DKR
eleni: bedankt ;) - yellow
mooi werkje, graag gelezen,
Marc
eleni: bedankt :) - otiske
Prachtig werkje hoor.
Knap bedacht en sterk onder woorden gebracht.
Groetjes.
eleni: bedankt :) - lucky
mooie laatste strofe
eleni: dank je wel:) - alie_jankind
bijzonder die slotstrofe ...
groeten
eleni: dank je ;)
|
