< terug
herinneringsmonogamie
ze wil dat ik mezelf herleef
met opnieuw of iemand vers
en alleszins anders
in mijn ogen
wil ze alleen
de anticlimax van een
veel te mooi verleden lezen
ook al proeft ze wel
de dromen die wij samen
tot cocktails klutsen
ze wil het glas
dat ze rond zich blaast
niet meer met
mijn woorden blutsen
geprikkeld met elk misvertand
vind ze de toekomst te bijdehand
zegt ze toch, in rare twijfel
een blik naast mijn
heet verwarde hoofd
ze wil dat ik mezelf bedrieg
en zeg dat ik mijn liefde lieg
tot ik weer dichtbij afstand
en me donker de dood in drink
aan het vat met boze brol
dat zij toen ze weer
in mijn leven was gestapt
vol angst voor mij heeft volgetapt
en tot de laatste druppel
heeft geloofd
feedback van andere lezers- Magdalena
Meesterwerk. eisenik: dankje :) - aquaangel
zo weinig reacties
en zo sterk :( - yellow
knap neergezet,
M. - DeKoeneRidder
Ik vind je stuk gaaf!
Gr. DKR - b_engel
pijnlijk
zeer zeer sterk - jamal
een kluwen van emoties, en dat van twee partijen, gekneld tussen vroeger en heden, terwijl het oog kijkt naar donker morgen...en zo zinderen je woorden nog na in mijn hoofd eisenik.
wat kan ik hierop zeggen. bijzonder, zacht uitgedrukt!
groeten eisenik: dankje - matahari
De eeuwige strijd van ja-nee, nee-ja, maar...of toch...niet vandaag
morgen wel....de kortste weg..naar de afgrond..klim eruit, val erin
zo vermoeiend, verloren energie, verloren kracht. Knap geschreven.
liefs matahari eisenik: :) dank je - lucky
de titel was even wennen
aardig werkje alleen de laatste strofe loopt wat stroef eisenik: dankje
|