< terug
Licht-snelheid
Van plaats tot plaats...
slenteren door straten.
Nergens gaan we binnen.
Traag - bijna inert - op zoek.
glijdend naar blijheid.
Dat éne perfecte plekje.
Uren dwalen.
Zonder het vergeten.
van stil gesponnen verhalen.
Draadloos opgetekend.
In ons kielzog.
Wij zijn geen Armada.
Noch een zwalpend vlot.
(Even lopen!
Rood?
Geen zin!
Wachten?!
op... een regeltje!?)
Zonder anker is comfortabel.
Want het water kennen we
(nu wel al.)
Varen onder onze eigen vlag.
Even enkele vreemden groeten.
Stoïcijns blijven bij anderen.
poëzie zien in een blad
dat de zeemond in, dwarrelt,
Blijven ademen
(is van belang.)
Zuiver zingen !!!
(is niet iedereen gegeven.)
Doé het!
(vanuit de buik.)
En dan gaan we liggen.
En dan gaan we...
En dan...... gaan!
En dan...
En...
n...
.....
Zelden gaan we
te snel.
Ons hart
(g)
heeft
zò
haar
EiGeN
L i c h t S n e l h e i D
feedback van andere lezers- geertje
"poëzie zien in een blad
dat de zeemond in, dwarrelt,"
deze zin vind ik van heel hoog poëziegehalte !!! het hele gedicht intrigeert me. Bij herlezen geeft het allicht wat geheimen, nu nog onzichtbaar, bloot...
groetjes
CaptainNorth: het was in barcelona dat het blad dwarrelde... barcelona zit vol geheimen... stad vol trots, stad vol mysterie, net zoals diegene aan mijn zij, mysterie, wijsheid, het dartel dansende kind, ogen die ontluikend toegeven wat de mond niet over haar lippen krijgt... en dan een blad dat de zeemond in dwarrelt... goeie morgen... ik moet gaan maar anders zou ik hier voor altijd willen blijven bij stilstaan, bij de gedachte dat sommige dingen nooit zouden mogen overgaan...
J
|