naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Vrijdag, 26 december 2008

door Kalendergedicht

UITGEHUWELIJKT




haar blote knietjes drukken kuiltjes
in het hete zand,
zorgeloos graaft ze een kanaal
van zee naar zandkasteel
op het strand

vlucht meisje, ren weg
voordat je bloed
vrouwelijkheid onthult,
ontkom aan terreur van de bruut
in dit vrouw-kleinerend mannenland

waar bedekt vrouw zijn
wonden verbergt
van verboden leed,
onzichtbaar voor hem
die haar eist
en krenkt met achterhaald
machtige hand






Geschreven door - jbrouns

feedback van andere lezers

• yellow
  mijn mond valt even open bij deze woorden...
  
  uitzonderlijk om zoiets te mogen lezen,
  bedankt voor dit prachtgedicht,
  Marc
• Ghislaine
  Noem ik geen vrouw maar een schandvlek, eentje waar ik liefst de straat voor oversteek, want ik moest eens gezien worden met dat soort.