|
< terug
vergiffenis
eens per jaar is hij daar
de sfeer verpestend
vragend om gratie
genodigd door ongelovigen
komt binnen
neemt ruimte in
die hem niet toebehoort
neemt kinderen vast
die dat niet willen
graag een kans gegeven
weer heeft hij
verkeerd gegrepen
nu is het voorbij
voor eens en altijd
tot het weer Nieuwjaar is
feedback van andere lezers- yellow
heb je het nu over de kerstman?
groetjes,
Marc
b_engel: haha, dat had gekund! neen. Dat had wel veel leuker geweest.
Over mijn vader... jammer
Bedankt !
Liefs,
Dominique - matahari
Dit komt van diep....mooi geschreven b engel.
liefs matahari
b_engel: best diep ja...
dank je wel - Magdalena
Ja, héééééél moeilijk hé?
Wedden dat hij van zichzelf vindt dat hij heel hard zijn best doet?
En... misschien is dat 'zijn best doen' net hét probleem???
XXXX
b_engel: zijn best doet hij zeker en zou maar al te graag brokken lijmen... maar jammer genoeg heeft hij meer problemen
Dank je! - Ghislaine
Mensen moet je helaas nemen zoals een kraai moet aanvaarden dat hij nooit zal zingen als de nachtegaal. Best moeilijk al is er een oplossing voor. Ga ze uit de weg. Simpel niet?
b_engel: in zeker zin is het simpel maar ik ben niet die ongelovige die hem steeds uitnodigt. Dus telkens staat hij daar als big suprise uitgenodigd door da anderen! Met dat verschil dat ik nu wel boven hem sta maar moest toch even mijn frustratie eens kwijt. - Peerke
Als je boven hem staat dan zou je liefde voor hem voelen, toch?
Allemaal hebben we onze mindere (slechte) kanten, het is zo makkelijk om te zeggen dat hij de sfeer verpest. In werkeijkheid verpesten wij die zelf, want sfeer, dat ben je zelf.
'neemt ruimte in die hem niet toebehoort', klinkt niet erg vergevingsgezind.
Als hij zo onwelkom is dan zou ik hem dat zeggen (denk ik)
b_engel: Ik voel ook liefde voor hem. Zeer veel en dat weet hij ook.
Ik denk dat je het andersom gelezen hebt van wat ik bedoelde.
Dit gaat eerder wel over vergevingsgezindheid.
“neemt ruimte in die hem niet toebehoort”... dat doen dronken mensen wel eens vaker. Er lopen kinderen rond... die ruimte gunnen zou geen vergevingsgezindheid zijn. Absoluut niet. Eerder gevaarlijk. Hij gaat over mensen hun grenzen. Dat verpest de sfeer toch wel wat; geloof me.
Er wordt ook in gesprek getreden. De avond zelf en daarna.
En tegen Nieuwjaar nodigen zij hem opnieuw uit. Worden er opnieuw kansen gegeven en beginnen we opnieuw (en niet enkel bij Nieuwjaar maar dat kiest hij zelf zo...). Elk jaar opnieuw!
Ik heb een ander verhaal met hem dan de anderen en weet dat dit met Nieuwjaar telkens opnieuw gebeurd. Ik wil het feest een feest laten zijn vooral voor mijn kindjes (die kwetsbaar zijn). Op andere momenten krijgt hij ook van mij altijd opnieuw kansen.
Ach, bij de meeste mensen zijn Nieuwjaarsfeestjes geen rozengeur en maneschijn. En wij zijn daar nog net een stapje meer van verwijderd. Wees blij dat het niet al te herkenbaar voor je is
Bedankt voor je eerlijke fb en ik zal zeker nog eens bekijken hoe het ook anders geïnterpreteerd kan worden - jamal
dag lieve meid
ik reageer met een anekdote, kort samengevat
'mijn schoonmoeder, die enorm veel van haar vader hield en omgekeerd veel meer agressie kreeg, stapte in zijn laatste jaren recht op hem af en vroeg onschuldig, zonder aanval of verwijt: 'waarom heb je mij nooit datgene gegeven wat ik altijd wilde? waarom geloofde je nooit in mij en beschermde je me niet tegen het 'beest' in onze kring?' .... haar papa, keek haar recht in de ogen aan, tastte diep in zijn broekzak en haalde er enkele biljetten uit......'
vandaag, twaalf jaar na zijn heengaan, bereikt zij haar tweede scheiding..... wil je weten waarom?
zowel haar eerste en huidige echtgenoot dragen kenmerken, eigenschappen die terug te vinden zijn bij haar wijlen vader.....
oplossing?
ze is volop bezig met allerhande therapie en zuivering van de ziel
....
waarom vertel ik je dit? ....
je weet het wel!
heel sterk Dominique!
b_engel: SLIK
en meer krijg ik er nu niet uit.
dit is heel erg raak!
ja, ik weet het wel...
|
