< terug
luchtspiegeling
wat is dan de liefde
van schemerige lippen
niet wetend wat ze zoeken
waar zij hun afdruk achterlaten
waarvan de lokstem verdwaalt
in schimmige tederheid?
en de mysterieuze glans van ogen
die, dichter bij de mijne,
in afwezigheid verkeert
blikken die in de verte
geslingerd tussen duister en vuur
in luchtledigheid verdwijnen?
jouw hart overstroomt, mijn lief,
van zachte overgave
maar bij mij ontwaakt
een onbegrensd verlangen
naar jouw vlucht
in mijn vergetelheid
feedback van andere lezers- alie_jankind
Hartverwarmend gedicht
groeten - yellow
prachtig gevoelig gedicht,
M. - arwenn
heel mooi, ik raak ervan in vevroering.
Je zou ervoor kunnen kiezen de leetsekens weg te laten,
dat leest net iets makkelijker.
X, Arwenn - b_engel
mooi verwoord - Matahari
Schijnbaar de eeuwigdurende vraag...., "schimmige tederheid"
lijkt mij ,dat een herinnering er tussen staat....het zoeken , hopen op hetzelfde dat eens was, voelbaar echt tot het moment dat telkens opnieuw het weggaan kwam.
liefs matahari - lin
Dat is ware poezie die ik hier lees. Die laatste strofe is geweldig. Vooral door:
jouw vlucht
in mijn vergetelheid
Een verlangen dat niet wordt omgezet in werkelijkheid, maar moet vluchten in een surrogaat. Blijkbaar is er geen alternatief, hoewel de lokstem, het heen en weer geslingerd worden en de overgave toch ook iets anders doen vermoeden? Prachtig intrigerend gedicht, lieve groet, lin
|