< terug
V a d e r
Geen man noemde ik papa
al draag ik wel een naam
maar elkaar niet op handen
toch kom ik ergens vandaan
Biologisch het verdwaalde kind
de mijlen niet alleen op letters
afstanden zonder bruggen
zaadjes waren geen loze spetters
Heden, een overzeese kloof
verleden vol met ruwe randen
geen evenbeeld gaat hier nog op
al hebben we beide lange tanden
feedback van andere lezers- feniks
Schijnbaar luchtig, maar onderhuids is wel iets blijven zitten dacht ik.
groeten
feniks aquaangel: vader en moedertje spelen is soms ook schijn, net als kinderen krijgen.. of zoiets..
dank feniks - innerchild
Vebitterd ? Zo leest het in ieder geval ...
Is het
"afstanden zonden bruggen"
of
"afstanden zondeR bruggen"
'k Heb het gevoel dat je wel een knuffel kan gebruiken. Bij deze dan ... virtueel ! ;-)
aquaangel: zie, die zonden moest inderdaad zonder zijn
oohh ja, het heeft er toch een beetje mee te maken misschien, met zonden...
dank voor de knuff xx - yellow
knap geschreven, voelbaar
M. aquaangel: dank xx - alie_jankind
Met een beetje ironie lees ik,
je zet wel een helder beeld neer
dat is, maar dat ook pijn doet
of gedaan heeft
hartelijke groet aquaangel: dank je - Mistaker
Pijnlijk!
Lange tanden? Daar zou ik spruitjes mee eten ;-)
MG xxxx aquaangel: hy is een pan vol spruiten! - bragt
zeer intens, krachtige beeldspraak aquaangel: mijn dank x - b_engel
aangrijpend
dat gevoel knap onder woorden gebracht
begripvolle knuffel,
Dominique aquaangel: dank dominique...
het blijft moeilijk, komt nooit meer goed - killea
Excellent, Angelface, do you know me?
xxx
j aquaangel: eh only from yr words june... - anne
Jouw vader gezien door jouw ogen,rakend. aquaangel: voor mij geen vader(S) mee... en eigenlijk nooit geweest ook - marrik
in stilte leef ik met je mee
X aquaangel: x dankje
|