naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Winters moment

door roggemanj

Alles goud en alles dood, laag tegen de grond

De kruinen bloot als tentakels grijpend in de lucht

Kraaien salto's makend door de vrieslucht

De houtduiven opgeblazen door de kou, op zoek naar restjes

Een heldere hemel, nog nooit zo open geweest

Rookpluimen in de verte, ik zal nooit weten waar ze vandaan komen

De dood lijkt heel dichtbij in deze bevroren wereld

De aarde hard als been, ondoordringbaar

Mijn warme hart dampt van verlangen

Het licht weerspiegelt in de dichtgevroren vijver

Kerstverlichting maakt dat we terug beseffen hoe mensen elkaar nodig hebben in duistere dagen

Hopelijk dragen we deze donkere dagen mee in ons hart opdat we zouden beseffen welk een vreugd de zon ons kan schenken

Vergeet nooit achterom te kijken naar wat geweest is, ook al lijkt het nu beter te zijn...

feedback van andere lezers

• geertje
  nostalgie, heimwee, onbestemd verlangen, hoop...
  dat alles lees ik hierin.
  mooi,
  geertje
  roggemanj: je volgt me op de voet he :-)
  
  groetjes, johan