< terug
Gedichtendag 2009
Ik kijk naar dit publiek van
zoveel niet meer jonge mensen;
oudjes die naar mij kijken,
ik die hen even kom vermaken;
ik weet dat jullie naar mij luisteren
allicht om dezelfde reden;
ik voel de eenzaamheid
en ik vraag mij af:
is dit ook mijn toekomst?
een kleine kamer
in een groot gesticht;
anderen die voor je zorgen,
weten ik kan niet meer alleen;
dagen die door anderen worden gepland.
altijd weer vechten tegen vereenzaming.
en hopen op bezoek
van kind, kleinkind of familie,
eigenlijk van om het even wie;
zelfs van een oude knar als ik
die met mijn creatief gewauwel
voor even maar de sleur doorbreek
en mijn eigen ontroering,
gevoelens en frustraties,
in woorden gegoten,
voor jullie kom voordragen.
(Heldergem, 18 januari 2009)
feedback van andere lezers- drebddronefish
Mooi dicht. Eigenaardig hoe een mens zich in zijn lot schikt, er gewoon in rolt als het ware. Nog een geluk misschien, om niet met de volle waarheid door de dag te moeten komen...
groetjes Julien_Maleur: Bedankt voor lezen en fb
vg JM - GoNo2
Uw toekomst ziet er niet rooskleurig uit, maar geen nood, als Alzheimerpatient weet ge toch van nikske.... Julien_Maleur: Over mijn toekomst maak ik mij geen zorgen. Door het bezoek aan zo een gesticht en het zien van die mensen was ik ontroerd en eigenlijk ook geschokt. Stel dat mij zo iets zou overkomen, dacht ik. Maar onmiddellijk heb ik besloten om het nooit zo ver te laten komen.
vg
JM - alie_jankind
Je zet een mooi, diepgaand gedicht neer!
hartelijke groet Julien_Maleur: Dank je Alie J.
vg
JM - matahari
Zo konden ze even wegdromen bij jouw poesie.
liefs matahari Julien_Maleur: Dank je matahari. Hen even verpozing brengen, proberen hen te ontroeren met mijn gedichten. Daarvoor doe ik zoiets.
groetjes JM
vg
JM - b_engel
ik denk toch dat je een lichtpuntje geweest bent voor hen en dat ze ervan genoten hebben.
Enerzijds is het zeer triest. anderzijds hebben zij een ander levensrithme dat veel trager verloopt en vaak is dat wat ze ook willen.
Een heel deel is echt tevreden en dankbaar en kan nog echt genieten, neemt vrede met hoe het gaat...
Ik heb als begeleider gewerkt bij bejaarden en veel geleerd van hen. Het was wel op een plaats waar er veel aandacht werd besteeds aan hun emotioneel welbevinden. Er zijn inderdaad ook andere plaatsen denk ik
en ondanks dit te weten ben ik er zelf ook bang voor Julien_Maleur: Dank je B Engel voor het lezen en je uitgebreide fb.
vg
JM - yellow
slik,
nadenkend neergezet,
M. Julien_Maleur: Dank je Marc. Ik ben al enkele keren gaan voorlezen in een gesticht en telkens werd ik getroffen door hun eenzaamheid en de blijheid waarmee ik werd ontvangen. Ik vroeg me dan af hoe ik zelf zo een toestand zou ondergaan (accepteren?)
vg JM
|