naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Dodelijke omhelzing

door drebddronefish

Huizen plassen
door een wassen herinnering
het schilderij dampt
onbestaande geschiedenis
bomen wortelen
in de modder van een doods bestaan
de kunstenaar had daar
een sloot door zijn aderen lopen

de wind van het voortglijden
was een grens overgestoken
vergeelde randen spraken over verandering

de één vouwt zijn handen
om zoveel vakmanschap

een ander voelt de treurnis
en het verwijt in zijn diepste vezels
de annalen getuigen van duistere geheimen
een kunstlievende duivel
met wansmaak op de tong
zijn overgrootvader
had de schoot van zijn bloedlijn gegrift

het canvas kraakt onder het vernis
dooraderd in wel duizend haarvaten

zijn handen vouwen om het schilderij,
om het hart, een deksteen voor zijn geboortedorp

feedback van andere lezers

• GoNo2
  Voilà, c'est ça
  drebddronefish: Het wordt steeds vreemder gono, eugh
  groetjes
• Mistaker
  Meer moet dat niet zijn! Ik vind de 4e strofe erg mooi.
  
  Groet,
  Greta
  drebddronefish: Dank je zeer Greta. Op die vierde heb ik ook meest moeten aan sleutelen. De rest kwam vanzelf.
  groetjes
• killea
  you're painting pictures with words dddfish
  xxx
  j
  drebddronefish: Very nice comment June. This is the reason a man writes for.
  greets
• mistral
  ik hou van de kunstminnende duivel!
  drebddronefish: Ha, verleidelijk, niet:-)
  groetjes
• JakobRo
  mooi schilderij dicht je hier
  drebddronefish: Dank je Jakobrother
  groetjes
• Vansion
  meeslepend
  ook qua ritme
  doorwrochte vierde strofe
  
  net opgesnord wat een 'deksteen' nu precies is
  zinnig in de context dus, schoon ook, al valt het me een beetje tegen, omdat een steen zo klein is (ik dacht aan een dak ... maar wellicht is de omhelzing die ik hierbij denk te wyd)
  
  
  drebddronefish: Inderdaad, je ziet het te wijd, denk ik. Een deksteen of grafsteen dus. Het is een metafoor en weer niet. Een zwaar hart kan als een megaliet elke affiniteit afsluiten voorgoed. Hij kan niet met trots op zijn roots terugkijken. Zijn voorouder heeft een wandaad begaan, welke laat ik buiten beschouwing, het is een fictief gegeven, maar dan kan ik me voorstellen dat zoiets weegt en je liefst niet in je geboortedorp blijft wonen. In die zin hoeft die deksteen niet groter te zijn dan een hart.
  Ik zal je dingetjes nog wel eens lezen. Momenteel probeer ik proza en poezie strikt te scheiden. Straks is het weer tijd voor proza en laat ik het dichten voor wat het is...
• lief
  schitterend!
  
  liefs
  drebddronefish: Dankjewel lief
  groetjes
• Hoeselaar
  Zinvolle zinnen in een goed lezend gedicht en het metrum loopt lekker
  
  Willy
  drebddronefish: Dankjewel Willy, een leuke feedback
  groetjes
• yellow
  waar is dien tijd van toen?
  drebddronefish: :-) Zeg dat wel
  groetjes