writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

In het leven van

door Hazen



Amsterdam, 1942

een fragment
woorden uit (waan)zinnigheid


We lijden.
Sla spijkers in zijn lippen
opdat hij niet meer aan de wereld

vreet. Verhonger! Verga! Verdomme.

De stad spuwt leegte en mijn hoofd
draagt het gehuil,

de oorlog
de kogels
de afdronk

van lijf en bloed.

Stof. Ledematen. Sterren op katoen.
Ik kniel, bid mezelf dood.


 

feedback van andere lezers

  • GoNo2
    PRACHTIG !
    Hazen: MERCIEKES! Om even een hoofdletters terug te zwaaien ;)
  • innerchild
    Ontnuchterend ... en om nooit meer te vergeten !

    Het was hard (en dat is het nog steeds ...)
    Hazen: Er gaat geen dag voorbij dat ik hier niet aan denk,
    't is een onbewust intrigerende gedachten-obsessie geworden...

    Many thanks Innerke!
  • killea
    Incredible, super, Hazen
    xx
    j
    Hazen: No Killea, your reply is super... many thanks !!
  • b_engel
    hard
    maar prachtig neergezet
    Hazen: Hard is het zeker ja... dank u wel!
  • drebddronefish
    Zeer speciaal weer. Je hebt een stijl die me zeer aanstaat.
    groetjes
    Hazen: Een groot compliment dat je me schenkt, hartelijk dank
    en bloosgroetjes terug!
  • yellow
    zoals ik al eerder vermelde, klasse!
    M.
    Hazen: Dankdankdankdank!
  • tessy
    Vind de juiste woorden niet, prachtig geschreven.
    Hazen: Ik ben blij met je stilte hoor, hartelijk dank Tessy!
  • Mistaker
    Top!

    Groet,
    Greta
    Hazen: Merciekes! :)
  • Lucky
    Prachtig

    en wat een gevoel in dit gedicht

    heb wel een vraagje, iets wat me bezig houdt :
    van waar die witregel hier?

    opdat hij niet meer aan de wereld

    vreet. Verhonger! Verga! Verdomme.



    Ik zelf zou geneigd ziojn het zo neer te zetten:

    opdat hij niet meer aan
    de wereld vreet.
    Verhonger! Verga! Verdomme.

    hier zu je eventueel nog met een witregel kunnen werken;
    opdat hij niet meer aan
    de wereld vreet.

    Verhonger! Verga! Verdomme.

    kijkm aar dat is mijn gevoel bij dit mooie gedicht

    groetjes

    Hazen: Hmm ja dat is mijn perfectionisme dat zich weer toont, helaas.

    "vreet. Verhonger! Verga! Verdomme."

    vreet PUNT (als mededeling) verhonger UITROEPTEKEN (als bevel)
    verga UITROEPTEKEN (als bevel) verdomme PUNT (als een zucht)

    Vandaar dat ik deze alliteratie op één lijn wilde hebben.
    Hartelijk dank voor de moeite die je wilde nemen, ik houd het in mijn achterhoofd :-)

    thanksss!
  • KapiteinSeBBos
    ik heb het van horen zeggen...
    Hazen: :-)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .