< terug
veeldoener
op mijn stoel
die knarsend draait
zit ik gevangen
als een bezige bijna
werk ik voor een koning in
een geldstuk vermomt
die me toekomst belooft en later
wanneer deadlines gepasseerd zijn
leg ik er nieuwe
en leef me uit
in domme momenten
smijt ik alles overboord
tegen de stroom op beukend
als een oude sloep
met te drukkende druk in het hoofd
en lege zakken als grappige gevolg
het is alsof er te veel
van veel in me zit
feedback van andere lezers- chris
het komt zeker weten goed chris eisenik: :) - anne
de laatste twee zinnetjes maken het af, super! - fairy
een geldstuk vermomt: is het TT of VVT? Anders moet het zijn: vermomD.
Grappig: als ik mijn streepjes-panty aanheb, noem ik me altijd "Maja de bijna" ;-)
Wendy x eisenik: tis inderdaad vanda mopke: 'wa is geel en zwart maar niet helemaal" :)
ik had het gevoel van nisk 'helemaal afkrijgen' en toch heel den tijd bezig zijn als een bij.. vandaar :)
grtz - ijsbeer
Je overvolle gevoel 'zoemend' verwoord! Ik herken dat :-)
En even terugkomend op de lettergrepen in je nieuwste gedicht: ik las niet goed, het klopt als een bus. Dank voor je uitleg!
eisenik: np ;-) - Lucky
heerlijk leesritme in dit werkje van je
eisenik: :) thnx - b_engel
het einde vind ik super
en een heel herkenbaar gevoel
die bijna is heel leuk! eisenik: dankje :)
vond vooral de drammende toon en de overdaad aan kleine experimentjes binnen het gedicht erg kenmerkend voor de thematiek ervan :-)
groeten!
|