|
< terug
Verdoemenis van verandering
de spanning is eruit
het is een 'slechts' geworden
tussen deze dag
en op een liggen sterven
blaadje na zuchtje
na boompje en een kermen
is het krampen
in een pulseren overgegaan
mijn pink trilt nog wat na
ik begin te geloven in fabeltjes
het inzetten van de aftakeling
haalt mijn niet willen geloven in
mijn hart loopt leeg
en de aarde kleurt rood
boze berken grimassen
om mijn ingehouden angsten
ingebeeld
'Dwaas! Je wist toch dat we op je bloed teren!'
het was slechts een boze droom
dit vasthouden aan mezelf
rivieren stoppen niet
bij de eerste steen in hun weg
mijn bedding verruimt zich
met een diepere onderstroom
het oppervlak glinstert nog altijd
in veruiterlijkte kleuren, iets verdonkerd
met het lichaam van het leven, weliswaar
de geest van zelfbehoud
waart rond in mijn zwarte waters
ik zou hem graag een ark bouwen
om hem met me mee
stroomopwaarts te voeren
bij de oorsprong
en hem afsnijden
van het een opnieuw afmeren
feedback van andere lezers- yellow
we zullen het nooit weten tot de moment er is debro,
als we de bijbel mogen geloven dan komt het wel in orde maar de dood op zichzelf is niet zo erg hoor, beschouw het als een niet weten, je kent geen blijdschap maar ook geen pijn, net als voor je geboorte, tot dan was je totaal onwetend en dat gebeurt ook als de dood komt loeren, je valt in een pu van onwetendheid, geen angst, niets zolas het onbestaande.
knap geschreven hoor,
Marc
drebddronefish: Juist gezien marcbro. De opzet was eigenlijk, angst voor verandering, meer bepaald de angst dat als je toelaat dat je voor jezelf iets veranderd je dezelfde niet meer bent. Dat komt een beetje neer op angst voor sterven, zoals jij het gelezen had. Het zal wellicht wel op meerdere manieren te lezen zijn...
Dank je zeer
groetjes - killea
wow! dddfish
xx
j
drebddronefish: Thx june
greets - GoNo2
Niets aan toe te voegen.....
drebddronefish: :-)
dank je gono
groetjes - ATMD
Ik vind het eigenlijk meer proza dan gedicht, mooie stijl heb je.
Str 3 springt eruit voor mij. ben benieuwd naar wat hier nog op zou kunnen volgen, het leest voor mij als de eerste alinea van een boek dat ik graag zou willen lezen.
gr.
drebddronefish: Proza? Ik weet niet, dat valt nogal mee vind ik dan, want dat is inderdaad zeer subjectief. Ik vrees dat ik geen goeie ben om boeken te schrijven, ik ben eigenlijk iets te lui daarvoor:-)
thx en groetjes - Lucky
de 1e strofe happert wat(ritme) verder neigt het af en toe tot verhalen maar je weet net de grens te ontspringen hiervan
drebddronefish: Mijn bloed kruipt soms waar het niet heen kan:-)
thx
|
