naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Stiekeme beroering

door verilan

Ver weg
onder een eigen laken
besefte ik pas
hoe het was
om het leven op te nemen
en niet
in te haken

Toen je mijn gedachten
met eigen vingers las
begon ik reeds te smachten
naar wie ooit
over me
zou waken

We konden het verwachten
ik lig me nu
weer ongerust te maken
en voel mezelf
al brekend kraken

M'n lippen
prevelen
maar zonder
kracht:
ach stiekeme beroering
wacht
en fluister
nog een laatste keer
heel
zacht