|
< terug
jong hoofd oud woord komaf maken
jaren worden vermeerderd
door het spiegelen
in gebroken scherven
nog een paar era gisten
dan zal mijn echte gezicht
door mijn voorhoofd persen
het zal wel wat sporen nalaten
een paar lijnen of zeventien
maar ik
zal niet meer klinken als wat
hol fruit dat zijn eigen vruchtvlees
niet kan bezwangeren en mijn stem
zal voorbij mijn huig schieten
mijn borstkas schoot toch al vol
kalebas zegt het in een woord
loden beginselen
van een vers sprieten
dat geen begin met zichzelf
kon maken
schoonheid op de vlucht
voor lelijkheid en om of-gekeerd
zo ik om een mensheid
liep in het midden daarvan
begrensdheid op het eind
van een leven speelt het
om een positieve balans
van negatieve curves
en het neutraliseren daarvan
het begin der dagen
en een overschouwingsnood
feedback van andere lezers- Magdalena
Amaai, dit is SUBLIEM!
Dit zou ik zo graag voorgedragen horen
opnieuw en nog eens
Meesterwerk!
Ik zie verdikke allemaal kleurpatronen. - GoNo2
U bent weer goed op dreef hé ? - tessy
Hier heb ik van genoten - b_engel
fantastisch
knap werk! - ijsbeer
...een paar lijnen of zeventien ;-)
en dan dat wentelen in en om, zoals men zoekend hoort te leven.
Schitterend! - jan
heftig stukje, graag gelezen,
grtzzz - JakobRo
geweldig en weldadig kleurrijk gedicht. Je bent op dreef! - killea
You are without a doubt my favourite poet!
xx
j - Lucky
ik volg JakobRo
(alleen de title in z'n geheel vind ik wat minder)
|
