|
< terug
gisteren of morgen
er zijn liefkozingen
ze hebben geen woorden nodig
de aanrakingen zeggen zoveel
door de tinteling in ieders lichaam
De ogen te lezen bij de ander
er zijn woorden
woorden met veel leegte
nietszeggend
zinkend naar een bodemloze put
om elkaar maar niet aan te hoeven raken.
feedback van andere lezers- feniks
Pijnlijke tegenstrijd, mooi weergegeven.
secret: dank je wel - miepe
de kracht van aaaaantrekking
zelfs met de handen in de lucht en de voeten op de grond
je weerstaat het niet
secret: Dank je wel
liefs - Hoeselaar
Zoals het leven dus
Willy
secret: zoals het leven - Mistaker
Mooi verwoord Secret.
Groet,
Greta
secret: Dank je wel Greta
liefs - tessy
Vind dit ook een mooie.
secret: Dank je wel Tessy - anne
vind de titel er wat gek bijstaan maar jij zal er wel een reden voor hebben.
secret: Hey Anne
ja is meer zo van waren die aanrakingen nou gister of komen die morgen misschien weer terug na een tijd.
Of was het praten om maar niet hoeven aan te raken gisteren of morgen - alie_jankind
hoe je dichtbij elkaar kunt zijn,
maar toch elkaar kunt missen
misschien 1 ą twee maal woorden vervangen?
bv door taal, zinnen ...
suggestie
er zijn woorden
zwaar van leegte die
in een bodemloze put zinken
als ze elkaar maar niet raken
hartelijke groet
secret: Dank je wel voor je fb
Zal der even rustig naar kijken - Rudolf
Lege woorden die zinken? Ze lijken me juist eerder te ontstijgen om dan te verdwijnen ;-)
Groet
secret: Ja dat is zo
maar ik zag het meer zo; van dat de situatie zo zwaar beladen is op dat moment dat de lege woorden het doen zinken naar een bodemloze put waar geen vooruitgang meer in zit.
maar misschien moet ik er nog ff aan sleutelen - yellow
Ik heb niet de bedoeling om gedichten te keuren
maar hier zou ik toch ook iets veranderen, bv zou het mooier zijn in de derde zin...'het aanraken zegt zoveel, laatste zin zou je bv kunnen schrijven... om elkaar nooit meer te betasten.
het is maar een suggestie en is opbouwend bedoeld,
maar je woorden raken sowieso hoor, mijn fb igaat puur over de poėtische kant van dit gedicht waar je nog veel rixchtingen mee uitkunt,
groetjes,
Marc
secret: Ik begrijp je Marc
Heb het gecorrigeerd.
behalve de laaste zin
om elkaar nooit meer te betasten laat ik zo omdat het definitief is.
Dan is dat klote gevoel ook niet meer.
Om elkaar maar niet aan te hoeven raken geeft me op dat moment dat klote gevoel wat dus nog wel voor komt soms op dat moment.
en het is nog niet definitief misschien veranderd het
misschien niet
Mensen houden zichzelf al jaren voor de gek met situaties vrees dat ik eerst ook wederom flink op mijn bek moet gaan
liefs xx - KapiteinSeBBos
knap!
xxx
secret: dank je wel
liefs
|
