< terug
Zwarte raaf
Iedere ademstoot
wordt rauw onderbroken
door hels gerochel
welk uit haar keel weerklinkt.
Haar lippen droog en kapot
de ogen diep in haar kassen
zwart als de raaf
die buiten voor het raam
heel geduldig wacht
op de laatste rochel
om dan weg te vliegen
en zijn volgende prooi
succesvol te doden.
De zwarte raaf
de bewaker van het duistere
van het einde van het leven
feedback van andere lezers- GoNo2
Knap ! arwenn: dankjewel!:)
XX, arwenn - anne
Een beetje een gek einde maar het voorgaande kan ik wel smaken. goed bedacht met het beeld van de raaf. arwenn: dankjewel, ik heb het een beetje aangepast. Kom waarschijnlijk nog wel op een goed einde, nog even over nadenken...
XX, arwenn - yellow
Dit vind ik een groot verschil met gisteren arwenn,
ik hou erg veel van de donkere sfeer die je brengt in dit gedicht,
knap gedaan en klasse,
groetjes,
Marc arwenn: KLopt, dat gedicht van gisteren was zeker niet goed.
Was wel tevreden met dit gedicht.
Dankjewel!
XXX loes - eisenik
nogal 'volle mond' uitspraken en beetje geborstelde taal die niet meteen in de sfeer passen vind ik
beetje schrappen en schudden doet wonderen ;-)
Iedere ademstoot
rauw onderbroken
door gerochel
uit de hel van haar keel
met droge lippen kapot
diep in de diepe kassen
van haar ogen zwart
als een raaf die buiten wacht
op de volgende prooi
om daar te waken
tot de laatste rochel
op het einde van het leven
;-)
groeten arwenn: dankjewel voor je suggesties eisenik, maar ik vind hem eigenlijk wel goed zo. Anders is het niet meer bepaald mijn gedicht;)
XX" arwenn - tessy
knap Arwenn arwenn: dankjewel!:) - marrik
Oohh
heerlijke zwarte wereld
ik heb je niet voor niets
in mijn hart genomen
Mooi werk
M arwenn: dankjewel marcel!:))
kusje, loes
|