|
< terug
Gestolde intimiteit
In de schemerige kamer
sta ik aan je bed.
Je lijf alle kanten op
dromen hebben je van onder de dekens getrokken.
Je armen boven het hoofd,
in volle overgave
lig je.
Ik leg
m'n hand op je voorhoofd.
Even beweeg je
alsof iets je hindert
dan word je weer
rustig slaap je verder.
Nog hou ik mijn hand
als ik die dan wegneem
voel ik de gloed nazinderen.
Koesterend sluit ik de handpalm;
hiervan wil ik niets verloren laten gaan.
Je geest als een ragfijne nevel op mijn vel;
gestolde intimiteit.
Dank voor dit geschenk, mijn zoon.
Dank.
© K.Verhoest 13 juni 2009
feedback van andere lezers- miepe
mooi beeld
enkele woorden teveel voor een héél mooi gedicht
ik zou het wat uitdunnen
kristof: Miepe
dank je wel voor het advies.
Poëzie = schrappen is voor mij de grootste uitdaging!
mvg
kristof - ivo
ik volg Miepe helemaal ... minder is altijd mooier ..
kristof: Ivo
je hebt gelijk. Is voor mij een van de grootste uitdaging om te schrappen en te werken aan die gedichten tot alleen de essentie overblijft!
Kristof - b_engel
hier hetzelfde
maar toch prachtig wat je weergegeven hebt. heel herkenbaar
kristof: dank je wel.
groet
kristof - ppe
heel mooi gedicht. ik sluit me aan bij de opmerking die al gegeven is. de titel vind ik heel erg mooi
kristof: Dank je PPE,
Poëzie = schrappen.... vooral bij mij nog een werkpunt.
groet - GoNo2
Alles is reeds gezegd en geschreven...
kristof: dank
kristof - killea
one of the loveliest poems I have recently read, kristof
xx
j
kristof: Dank je wel Killea.
kristof - tessy
prachtig Kristof
kristof: Dank je wel!
Kristof - silvia
dit is erg mooi maar ik sluit me aan bij Miepe : hier en daar wat overbodige woorden schrappen en dan wordt het nog veel krachtiger !
heel graag gelezen !
groetjes
kristof: Dank je Silvia.
Ik moet inderdaad nog meer woorden eruit gooien!
mvg
kristof - KapiteinSeBBos
knap!
|
