< terug
onomkeerbare dagen
Hoe jij mij melkt
en ik jou melk
hoe mannen en vrouwen
moeten groeien
tot op een punt
dat het voedzaam wordt
wij oeverloos
van mening verschillen
terwijl het tweemaal
op hetzelfde neerkomt
of wilden we gewoon
lang baden
elk aan zijn geëigende kant
hoe wij er beiden
wel en niet beter op worden
tussen de dagen staan
en tijd vrije doorgang heeft
hoe de betere bestemming
maar op zich laat wachten
of is het gewoon matiging
loutering krimpen van jezelf
hoe je het ook noemt
en of je het nog benoemt
als het er niet meer toe doet
hoe zo de wereld verkleint
tot op de voorschoot van het draagbare
hoe het ongenaakbare
zich verankert
op de stoel
van het alledaagse
hoe wij tronen
boven elk verwachten
loze beloftes
op de kinderstoel
blijven liggen zijn
feedback van andere lezers- ivo
geen fluitjesmelk of karnemelk maar een papje dat ik lust ..
de vraag die geen antwoorden geeft is de vraag die het verste draagt - anne
Mensen wachten eeuwig op beter anders en vergeten te zien wat ze al hebben van geluk liefde chance NU. Dit wektte het bij me op. Mooi gedicht! - ppe
'wij oeverloos
van mening verschillen
terwijl het tweemaal
op hetzelfde neerkomt'
sterkste verzen die ik de laaste tijden hier heb gelezen
prachtig! - killea
Such a strong, moving poem again, dddfish
xx
j - yellow
knap diepzinnig, de melk is origineel gevonden,
M. - tessy
een van je beste dreb, maar dat heb ik de vorige keer ook al gezegd zeker ;-) - alie_jankind
als een lange overpeinzing leest dit
voor een gedicht mag je voor mij nog wel wat kernachtiger worden
hartelijke groet
|