|
< terug
gesloten ramen
van dor gefluister is je lied
seizoenen verzanden
terwijl je bloed verdampt
je beweert nog te twijfelen
en in de hoop de dagen te vertellen
spin je deze klimop van verhalen
droom jezelf gerust
geen glas krijg je aangereikt
om het zwarte zand te verdrinken
wist jij maar van de genade
van het zinloze zeilen
om de winter te bedwingen
en de ochtend aan te vatten
het is steeds met jou dat ik vecht
in mij
kruip jij naar boven
en vindt er somberheid
ik hoop nog steeds op een ander verhaal
achter die gesloten ramen
het is steeds met jou dat ik vecht
(c) Kristof Verhoest 2009
feedback van andere lezers- ivo
een mooi triestig beeld van een volhouder en geen aanhouder, ook al wint die laatste meestal ..
kristof: dank je voor de reactie!
groet kristof - jack
Dat zinloze zeilen ken ik van ergens maar kan er de vinger niet opleggen.
Verder: zowel kwa inhoud als taal heel mooi. Een klein beetje chaotisch, waardoor ik het meer dan eens moet lezen om het te kunnen vatten, maar dat is niet perse negatief.
kristof: Jack,
zinloze zeilen verwijst naar het zich overgeven aan...
Chaos is eigenlijk niet expliciet bedoeld maar is een weergave van het 'gevecht'.
groeten
kristof - ppe
heel mooi gedicht
meeslepend mag een beetje gelijmd worden maar dat chaotische vind ik persoonlijk geen probleem
kristof: Dank PPE!
groet kristof - miepe
een wierwar van gedachten in een wanorde
een echt gevecht
(soms klinkt het wat te zwaar voor mij, maar ik ben een lichtgewicht)
kristof: Miepe,
het is inderdaad een weergave van een dagelijks gevecht wat blijkbaar resulteert in wat chaos en wanorde.
Zal proberen er wat meer structuur in te steken alhoewel dan misschien de essentie verloren gaat...
dank voor de opmerking!
groet
kristof - JakobRo
heerlijk chaotisch - tessy
erg mooi - alie_jankind
het leest voor mij als een hoopvol gedicht
goeten
|
