naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

arm Antwerpen

door vlinderman

zieltogend ligt mijn zieke stad
beklad te wachten op de stroom
nieuwe zoekers naar de droom
eens op 't schoon verdiep te staan
waar men haar dood heeft beraamd

de vooruitgang heeft haar modern
de das omgedaan en haar naam
is besmeurd met het slijk en slib
van onder kranen verdwenen wegen
waar niets meer bloeit als voorheen

ondanks haar gekreun hoor ik soms
de muziek toch weer luid klinken
als ik mij langs haar resten spoedt
terwijl mijn hart voor haar bloedt

en de hoop zalft de wonden
van een leven in de ruïnes
zingt een onweerstaanbaar lied
om mijn verdriet te dempen
tot een warme kade van verwachting

misschien is er nog één die
uit haar asse kan herrijzen
daarin immers reeds eeuwen
niet maagdelijk te heten

feedback van andere lezers

• geertje
  ondanks een vervuild Antwerpen (vind ik,helaas, om van het beleid nog maar te zwijgen) heb je er hier een uitstekend gedicht over neergezet...
  groet
  vlinderman: Antwerpen blijft een lief van me, hoe (on)gepoederd ze er ook bij ligt...
  
  groet, Frans V.