naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

verbonden in het gebroken achterland

door drebddronefish

Hoe is het gesteld
met de toon der dingen
hoe lelijk mooi kan worden
omdat het aan de ribben kletst
of schots en scheef
een tong draait met de waarheid

Hoe jij de sluimering
onder je fiere borstkas lispelt
met wat samengeraapte gebaren
en elk verzet uit mijn gezicht valt

Hoe wij het noodzakelijke spreken
in het ongezegde alles wat ons bindt
als een wig uit elkaar drijft
en ons sluiten als een gladde kei
voor altijd een geheel

jij bent ik
zoals ik mezelf niet kan zien
mijn oude broodheer
en ik ben jouw jeugdzonde

maar laten we alles samen dragen
op de achterkant van onze tong

feedback van andere lezers

• jack
  Iets om over na te denken.
  Beeldrijk!
• ivo
  schitterend
• JakobRo
  schitterende nadenker, erg beeldend
• killea
  Extraordinary writing, dddfish
  xx
  j
• alie_jankind
  graag gelezen
  
  groeten
• Mistaker
  Met genoegen gelezen. Geweldige titel trouwens!
  
  Groet,
  Greta
• ppe
  
  sterk gedicht
  wat ik vooral heel goed vindt is dat de lezer zijn plaats vindt in het gedicht
• jan
  mooi!
  
  grtzz
• miepe
  prlwwww
  
  (het kan je toch niet schelen wat ik van je gedicht vind. spijtig. djuu. niks te delen dan)
• tessy
  Mooi en zoals ppe zegt, kan ieder lezer er wel iets in vinden.