< terug
Collectieve schuld
Het raakt aan mij
hoe jij met zachte hand
jezelf tot stilte brengt
en hoe eenieder achteraf
plots schrikt
en tranen plengt
als water
waarmee we onze handen wassen
in ontkenning van de schuld
En later
blaas jij de assen van ons hoofd
waarmee wij ons, in rouw gehuld,
hebben bestrooid
zodat nog enkel rest wat ís
besef
en hoop
op jouw vergiffenis
feedback van andere lezers- Aramis
vriesdoden en bekvechtende politici ....
ik zie gelijkenissen feniks: bekvechtende vriesdoden ... dat zou pas de aandacht van politici trekken! - kerima_ellouise
prachtig gedicht! mooi mooi mooi!
groetjes feniks: danke danke danke! - hettie35
Wat een waarheid schrijfv je hier, knap!
groetjes Hettie feniks: of het waar is weet ik niet.
maar het zou best wel kunnen zijn! - ydm
zo herkenbaar.... niets gezegd....nu is het te laat
gr yvonne feniks: of verkeerd gezegd ...
zou ook kunnen hé - killea
a very touching poem feniks
xx
j feniks: dank je June - tessy
Om stil van te worden, zo mooi feniks: dank je Tessy - alie_jankind
er zit veel in dit gedicht
groet feniks: is dat niet zo voor de meeste gedichten?
het is maar wat je er voor jezelf uithaalt... - Dora
Zonder bindingen met elkaar aan te gaan
zal men achteraf weten wat niet is gedaan.
maar wie zichzelf niet vergeeft
en er dan tenminste achteraf van leert
die ook niet in vrede leeft feniks: Soms wel, soms niet... - julien_maleur
een mooie boodschap in een mooi gedicht. Maar is vergeven vandaag nog een optie?
vg JM feniks: wie het vermogen heeft om te vergeven, kan dat altijd... - VUURKRACHT
Prachtig geschreven Feniks!
Ik lees alsof het gedicht geschreven is
voor (over) iemand die in stilte zich van het leven heeft benomen;
en alle reacties die daarop volgen... feniks: ... het gaat niet echt over een concrete situatie.
Het begin heb ik zelfs enige tijd geleden geschreven en nu weet ik zelf niet meer wat de aanleiding was.
Soms gaan de woorden gewoon een eigen leven leiden.
Dank voor je reactie. - Hoeselaar
Het lijkt wel alsof je ons de erfzonde voorhoudt, deze is toch voorbijgestreefd we leven in 2010
Willy feniks: Heb het nooit erg gehad voor erfzonden, wat niet wegneemt dat je er over mag nadenken - Kat
Vergeven moet kunnen, maar het is het niet kunnen vergeten wat het onverteerbaar maakt soms. feniks: zo is dat, kat
|