naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

uitgestorven mensenwind

door sabine

het beeft in de nissen van de duisternis
teruggetrokken in een spelonk van kilte
afgesloten van liefdom en lichtvernis
gekneveld door de onbekende

gedachtestromen kleurloos verworden
in een doemton van levensloosheid
etenspatronen op geringe borden
laten niets heel van de mensenwind

in de aarde der eruptieschokken
gaat een klein lichtje schuil
onder de kolossale doemblokken
is er niemand die de sleutel vindt.

feedback van andere lezers

• vlinderman
  Ik voel me wat overdonderd, is Kathrina hier gepasseerd, mij bedelvend onder haar vernieling zaaiend woordenpuin? Nee, ik sta effie gewoon mijn wonden te likken, deze overdaad heeft mij werkelijk geschaad. Het is mooi, zondermeer, maar teveel ineens. Misschien kan ik het niet vatten...
  
  => is er niemand die de sleutel vind.: vindt
  
  groet,
  
  Frans Vlinderman
  
• vlaaike
  sterke ritmiek, veelzeggend gedicht!