< terug
zonder mededogen
hij genoot
al kende zijn prooi
de traagheid
van een kwelling
hield haar stevig
in zijn eigen vrijheid vast
tot hij er genoeg van had haastig
haar de genadeslag toebracht
enkel nog
een aangevreten lijf
ons de waarheid
over de kat bracht
feedback van andere lezers- ivo
muisjes in de poten van de kat sterven een dood die voor ons als mens is verracht maar voor de natuur is het normaal martine: ja zo is het ivo
liefs - Zingendevleugel
pracht in woord graag gelezen martine: dank je - tessy
Knap beschreven martine: dank je tessy - ppe
de eerste twee strofen had ik helemaal anders gelezen (veel serieuzer) :) martine: een beetje opzet
.... wellicht
dank je ppe voor je reactie - jack
Hahaha, ik moet me aansluiten bij ppe: de derde strofe was een verrassing. Maar dat is net het mooie ervan, natuurlijk. martine: dank je jack - killea
I too must say I was on the wrong track in the first two verses. Clever poem, Martine
xx
j martine: thank you killea
liefs martine - jamal
ik weet niet of de kat zodanig veel verschilt van de man/vrouw...
wil je weten hoeveel littekens ik heb?
goed, totnogtoe wel overleefd...
groetjes martine: dank voor het lezen jamal
|