naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

hij zij

door ivo

zij hij
aan één tafel
handen bespreken
wat al lang besproken is
koffie bitter zwart
melk suiker
lepel roert bruin zoet
chocola breekt
ogen wijkend monden breed
warmte spreekt ontdooidend
zon schijnt op een spleet

zwart wit
stationsklok niets meer
wijzers lopen zonder terugkeer
attende ogen volgen
kijkend op en neer

hij zij
aan één tafel
handen ineen
tranen rollen
zakdoeken vegen
ijslepels staan
lege glazen ogen
naar ijs dat is vergaan
glimlach spreekt
tussen spanningen weer

zwart wit
stationsklok niets meer
wijzers lopen zonder terugkeer
attende ogen volgen
kijkend op en neer

zij
zit aan één tafel
handen ineen

hij
vertrokken

zij
niet mee

hij
zat aan één tafel

zij
nooit meer met twee?

feedback van andere lezers

• Peerke
  Maar even eerlijk...
  Ik vind 'm een beetje over de top.
  Veel woorden voor het beeld dat je schetst.
  Je kan 'm krachtiger neerzetten, is mijn overtuiging.
  
  ivo: idd veel woorden, omdat de toeschouwer kijkt naar een tafereel dat loopt zonder dat die weet wat speelt - enkel het beeld blijft hangen en de vragen blijven, al het overige is invulling die ik niet wou inleggen
  
  bedankt Peerke ..
• Ivan
  ik vind het sfeervol neer gezet, en het mag iets te zijn, ik had haar maar een nieuw kopje koffie aangeboden, ha,ha,ha, vr/gr Ivan
  ivo: ja mss wel waarom niet ... de observator die speler wordt .. oeps ..
• tessy
  Afscheid in het station, ik word er bijna melancholisch van ;-)
  ivo: misschien Tessy, iedereen zal het zijn er in zien, zoals ik het mijne er in legde ... het is gewoon een passage uit de duizenden die ik even in slow motion heb in enkele woordentrekken heb geschilderd, het zijn de lezers die ze kleuren ...
  
  bedankt voor uw langskomen en uw groet ..
• louisaatje
  ik sluit me aab bij peerke: korter, maar tegelijkertijd langer: meer echte zinnen, wat is dat tegenwoordig toch met die opeensta
  ivo: een soort van kunst louisaartje om de zinnen zo kort als mogelijk te houden zodat het kernachtige spreekt en niet zozeer de taal.
  niet makkelijk om korte zinnen te maken, zeker voor mij niet .
  bedankt alvast voor het langskomen
• ppe
  
  prachtig
  
  ik zou wel de laatste strofe weglaten
  
  ik vind het juist een kunst om soms veel woorden aan kleine details te kunnen besteden
  ivo: idd die laatste strofe maakt het mss te lang, maar het was het afsluitend gedeelte die klok die verder gaat en niemand die nog kijkt ... mss te veel ik overweeg en denk na
  
  bedankt Ppe, deze vorm van gedicht is idd iets dat je moet liggen bij het lezen en bij het schrijven en ik kan me voorstellen dat sommigen of velen zelfs dit niet zo ligt ... hetzij zo ..
• drebddronefish
  Je hebt dat mooi neergezet, zowel qua vorm als inhoud
  ivo: bedankt Dreb ... voor het meekleuren ..
• jan
  triest maar gevoelig mooi
  
  
  ivo: bedankt Jan
• Zingendevleugel
  tries wel een heel mooi gevoelig rakend gedicht, goed neergezet
  ivo: bedankt zingendevleugel ...
• anne
  Knap ivo en meeslepend tot het einde, mooi beeldend waar ik van hou en toch ook gewaagd qua vorm. Ik heb vroeger eens een intriest gedicht geschreven ook over een afscheid en de trein die kwam en zij die alleen bleef, hem nooit meer terugzag. Doet me dat terug beleven, heeft wel iets, treinen en afscheid nemen.
  ivo: bedankt Anne ook voor de kleur die je hiermee geeft aan het gedicht
• martine
  het vastleggen van een momentopname
  prachtig vol emotie neergezet
  
  ivo: bedankt Martine, ook voor het langskomen en het kleuren van het gedicht
• teevee
  Voor diegene die blijft
  duurt de reis eens zo lang
  want je verliest houvast
  en aanhankelijke drang
  ivo: een zeer mooie vaststelling teevee, bedankt ...
• Lucky
  proeft als een koffie verkeerd
  ivo: heel juist ..