< terug
onomstotelijk
wanneer zonnestralen
door het bladerdek heen
het licht aan praten
beheerst zijn uitgerekte schaduw
als onomstotelijk de dag
terwijl hij eigenlijk
liever onbevangen trillend
in de vrijheid
van een nieuwe maan
zichzelf wil vertellen
feedback van andere lezers- alie_jankind
Ik zou dit gedicht nog wat poetischer neerzetten,
het wanneer, als, terwijl vind ik minder dichterlijk
maar het is jouw vers vanzelf ...
stel 1e strofe
als heldere zonnestralen
door het bladerdek heen
het licht aan praten (tegen het licht spreken)
strekt de schaduw zich uit
over de nieuwe dag
hartelijke groet
martine: stel je opbouwende reacties zeer op prijs
liefs - ivo
ik hoor hier de gezangen van de sirene die hier het beste geeft van zichzelve om hetgeen de dag geeft te omarmen en te zoenen wat leeft ...
martine: is er iets mooiers zo te ontwaken
dank ivo - killea
lovely, Martine
xx
j martine: dank je killea
xxx - tessy
Mooi Martine martine: dank je tessy - Peerke
Heerlijk, deze ga ik vaker lezen.
Kom hier nog terug. Prachtbeeld martine: dank voor je woorden Peerke
prettig weekend - drebddronefish
Mooi mystiek neergezet martine: dank je
mooie zondag - jan
een eik van een gedicht!
grtzz martine: dank je jan - Zingendevleugel
mooie bloem in beeld martine: dank je Diana - ppe
wat loopt het van prachtige gedichten vandaag
ik geniet helemaal
martine: dank je ppe
|