naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Vrijheid

door stormvonk

Zij beweegt anders dan wij,
stoeiend met vader terwijl hij
knoeiend met een pannekoek
de situatie nader bekijkt

Na haar lach kijkt ze buiten
alsof ze roept; "hier ben ik, dag!"
Ook al maakt hij nog zo'n troep
is vader ijdel en zus bekakt

Ze denkt aan een zee zo diep,
aarde donker, een slaap die ze sliep
en volgend jaar is ze er niet
geen oog dat haar dan nog

ziet

Ze beweegt nu anders

feedback van andere lezers

• ivo
  oeps, dit is droevig hard, mensenkinderen er nog aan toe ..
  
• ppe
  die derde strofe en laatste regels die doen het
  
  sterk
• Ivan
  Heel droevig, hopelijk maar een gedichtje, vr/gr Ivan
• tessy
  Ik volg ppe helemaal.
  Het raakt diep.
• alie_jankind
  Droevig, maar sterk getypeerd
  
  hartelijke groet
• lucky
  begint het speels en luchtig
  slaat het in 1x keer om door de laatse regels van de 3e strofe en het eind ...