|
< terug
Maria-Antonia
Ze is bang
dat wachten
duurt te lang
de avondzon
schijnt voor haar
een laatste keer
en dan ziet zij
haar voor nimmer weer
't is tijd
om afscheid te nemen
van zichzelf
de klok slaat een
keer of elf
de beul wacht
geduldig op z'n prooi
ze maakt zich
nog één keer mooi
in haar stalen kooi
het doek valt neer
haar koninklijk hoofd ook
in een ordinaire mand
ze doet afstand van haar kroon
zonder hoofd is ze dood-gewoon
Marie-Antoinette
oiseau sans tête...
©GoNo
feedback van andere lezers- elpe
ruw en toch weer niet.
GoNo2: Dankuwel! - Zingendevleugel
heel goed gedicht zit humor in
ook in beelden
ik zie het voor me
GoNo2: Dankuwel! - martine
zegt veel over rang en stand
sterk
GoNo2: Dankuwel! - ivo
waarvoor een revolutie allemaal niet kan dienen, je zou er je hoofd bij verliezen
GoNo2: Dankuwel! - tessy
Het waren wrede tijden, maar is er veel door verbeterd denk je?
GoNo2: Dankuwel! - Hoeselaar
Ja een vogel zonder kop, in dit geval was het een struisvogel.
Je hebt de geschiedenisboeken erbij gehaald en onze geest een beetje opgefrist.
Willy
GoNo2: Dank u! - jan
een kop met een staartje!
grtzz
GoNo2: Krijg er kop noch staart aan - lanseloot
Voorlaatste strofe pakt
GoNo2: Ze voelde zich ook gepakt - jamal
al mis ik de achtergrond om echt te begrijpen
ik vind het een heerlijk gedicht....
groeten
GoNo2: dankuwel!
|
