naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

singulariteit

door drebddronefish

Wie zal mijn vel nog lezen
krakend uit zijn voegen
alles besloten
op het perkament
van eeuwig groeien

zal mijn huid
zich sluiten
voor een zee van leven

zal ik niet
uit de nerven barsten
als vochtige ogen
de matrijs van het verleden
nog eens openen

zal ik dan
van papier worden
op de kantlijn
krioelt het
van ongeboren poëten

of heeft alles
de tweede adem in zich
met de pulp meegroeiend
als een spons twijgen
in een nieuw bestaan

ontginnen van wegen
in de oudste oorden
van het geboorteland

als het proppen
van vergane dichten
en opnieuw beginnen
in de geest van de oorsprong

feedback van andere lezers

• ivo
  iets meer gelet op het ritme en het is een knal gedicht, de lettergrepen volgen in mijn lezen het ritme niet ..
  
  probeer misschien ook geen herhalingen (papier x2) kwestie van de openheid van het geheel
  
  maar zelfs met deze enkele lijntjes toch fantastisch neergezet.
  drebddronefish: Dat van dat papier kan ik inderdaad vermijden, ik had het al vervangen door pulp en perkament, effe kijken
  
  'de lettergrepen volgen in mijn lezen het ritme niet' deze begrijp ik niet goed...
  dank je voor de lezing
  groetjes
• jack
  Weer een serieuze brok denkwerk!
  Heel mooi van die matrijs.
  Echt een genot om te lezen.
  drebddronefish: Dank je zeer jack
  in een vorig leven ben ik nog vulcaniseur geweest, vandaar:-)
  groetjes
• jan
  knap gedicht dFish!
  drebddronefish: Dank je zeer jan
  groetjes
• ppe
  
  vooral voorlaatste strofe vind ik erg mooi
• Zingendevleugel
  daar ben ik voor gaan zitten om over na te mijmeren heel goed!
• GoNo2
  Ik vind de achtste strofe geweldig mooi!
• Hazen
  Kaboem! En de letters trillen nog na van 't genieten!
• tessy
  Ik vind de derde strofe het mooist, zo zie je maar dat ieder zijn eigen gedachten invult
• killea
  Super, super, super, Manuel
  xxx
  j
• jamal
  man..man..man...magnifiek!!
  ik geloof dat we allen opnieuw beginnen....
  
  groeten