|
< terug
huizen tussen kelder en zolder
In het naar beneden komen
kroop het hout door mijn rug
mijn voeten schoten vol gaten
tussen alle andere dingen in
sprak de trap niets dan waarheid
en nam een loopje met mij
de achterstevoren gedachte
ook al de rest was te zwaar
om dragen, zoals het plafond
mij drukt in de tegenwoordigheid
alsof ik mij eeuwig op de vliering
bevind, mijn handen verstrengeld
in de duisternis van de mens
die maar ogen gekregen heeft
om wat ruimte
over steken tot aan de andere
*
'God dobbelt niet' zei ooit
dé deponent van de schepper
ofschoon hij het snel
ook wel even kon bedenken
wat als elke waarheid oplost
in zichzelf en iedere poging
op angst voor doorzetten stuit
of is de teerling altijd geworpen
bij voorbaat
feedback van andere lezers- ivo
je zou er haast door gekelderd worden, en idd God dobbelt niet ... het is maar een kwestie van weten denk ik dan maar .. - jan
mooi DFish, een huis weerspiegelt de bewoner of andersom...
- jack
Weer zo eentje dat wat plezierverlengend denkwerk vraagt he!
Het gekraak van trappen en het drukken van plafonds zetten me ook dikwijls aan tot gepeins... - tessy
Vooral die tweede strofe blijft me achtervolgen ;-) - Liesje
sterk schrijven! - ppe
het zou best wel kunnen dat God dobbelt :)
mooi
|
