Volg ons op facebook
|
< terug
vroegrood
terwijl de zon nog vroegroodt
scheren vogels over haar kim
grijswitte golven schuimen zand
als voeten afdrukken laten
vijf tenen
de hiel iets dieper weggezakt
ik heb je tranen zien lopen
meegenomen door de wind
omdat gedachten je roerden
over de geboorte van een kind
cello's klinken diep traag rakend
waarbij de donkere tonen laven
wat verdriet heeft aangedaan
terwijl de zon nog vroegroodt
krijsen kraaien in een boom
grijswitte wolken wuiven wind
boven kruisen staand gelijk
allen op een rij, het ene wat hoger
het ander is van mij
het kruis moeten dragen
voor wat diep in je was
en nooit kon ademen
de lucht die er wel was
is als een graf van pijnen
niet voor jou alleen
maar voor al
wie met je meegaat
en geven om wie je bent
en wie je was
feedback van andere lezers- killea
I am deeply touched by your poem, Ivo
xxx
j
ivo: tx Killea - het is een vers dat al dagen op de reservebank klaar zat om verzonden te worden - teevee
Wat je hier uitkraamt
is niet mis of toch wel?
Het schijnt je gaat beiden
iet of wat door een hel?
ivo: heel goed gelezen Teevee, de hel en ook weer niet, het is maar hoe je situaties inlaat in je leven je toelaat hoe ze zijn, maar ondanks alles blijft de mens die daar doorgaat een mens die liefde en respect nodig blijft hebben, ook al is die hierdoor veranderd en zal die nooit meer dezelfde zijn - elpe
diepzinnig bij een jong verlies.
het einde komt wat verward over..anders heel mooi
ivo: het laatste strofe is vooral geschreven voor de mens die hier doorheen moet, die ook veranderd is, vaak worden mensen 'zo anders' na zulk verlies, dat men haast kan spreken over voor en na zo'n voorval, daarom de verwijzing naar is en was ...
bedankt Elpe - GoNo2
U heeft wel iets met cello's hé? Roept direct de sfeer op van klaagzang-en tonen.
ivo: inderdaad, niet zozeer dat ik iets met cello's heb, maar ze vertolken wel het juiste gevoel vind ik ... bedankt Gono - martine
na zo'n verlies draag je het kruis je verdere leven mee. Drukt een stempel op je hart die ook anderen moeten meenemen.
een gedicht dat me raakt ivo
(hoe gaat het ivo?)
ivo: bedankt Martine ...je leest inderdaad zeer mooi ..
ik probeer op facebook de situatie wat te duiden Martine, ik ben van een tweepersoons naar een eenpersoonskamer verhuisd, dit wil zeggen wat meer comfort maar ook dat ik nog een tijdje not home zal zijn, voor de rest blijven de klachten stabiel maar zeker niet 'over'. onderzoek zal uitsluiting moeten geven ... bedankt alvast - silvia
ongelooflijk mooi Ivo ! wat een talent heb jij toch !
groetjes
ivo: dit is geen talent hoor, ik vind nog altijd dat ik heel veel moet leren zenne ... bedankt Silvia voor je langskomen en lezen ... en waarderen .. - jan
chapeau voor de manier hoe je zoiets ondraaglijkte tracht te verwoorden..
grtzz
ivo: een gevoel in woorden omzetten of in beelden is een uitdaging die me wel ligt, omdat onze taal een omzetting is van wat wij voelen en zien, is de juiste snaar vinden niet altijd makkelijk, laat staan mogelijk, en toch blijf ik proberen, dit vers heeft al wat gerijpt op de wachtbank van wat online staat
bedankt jan voor je compliment en waardering - alie_jankind
Mooi van klnak dit vers dat je hier neerzet
groeten
ivo: bedankt Alie dat je de klanken kan waarderen en het beeld dat hiermee is gezet ... jouw fb zorgt ook voor mooie kleuren in dit vers - tessy
Dit is heel erg mooi, vooral dat met die kruisen spreekt.
Ieder mens krijgt zijn part in het leven, maar de ene draagt zijn kruis en de andere sleept het.
Aanvaarden is soms moeilijk, maar noodzaak om verder te kunnen gaan met leven.
ivo: bedankt Tessy voor deze mooie kleuring van het vers, je maakt het met je bijdrage voor velen nog veel mooier, dank je wel - anne
Prachtig ivo, om bij stil te staan. Het doet me denken aan een andere tekst: 'er is een tijd voor alles, een tijd om te lachen en één om te huilen, een tijd om te beminnen en een tijd van eenzaamheid, een tijd van lijden en een tijd van vrede... en elke tijd komt wanneer het zo moet, niets aan te veranderen.' Deed me er even aan denken. Grjtes, anne.
ivo: bedankt Anne, weet je ik had hier niet aan gedacht, maar nu je dit zo stelt, inderdaad ... ik ben blij met je fb het maakt het vers nog bijzonderder ... zo worden heel veel schakels zo maar voor het oog van de lezer zichtbaar ... - Liesje
ik word even stil en (h)erken... ik heb gelezen en opnieuw gelezen...
ivo: bedankt Liesje ... voor het meekleuren van dit vers - ppe
beeldend heel sterk
vooral die eerste strofe vind ik enorm mooi
ivo: bedankt Ppe .. - secret
Je raakt me met dit gedicht Ivo
een verlies is het ergste wat er is
een zwaar kruis dragen doet de rug soms krommen
maar er is vaak wel iemand die hem even oplicht
liefs
en ja de koffie was heerlijk op naar de tweede ronde
is de ziekenhuiskoffie een beetje binnen te houden
xx
ivo: oeps lig je in het ziekenhuis?
bedankt voor je mooie reactie Secret ..
|
