< terug
Ze leefden nog lang, hun kind niet...
Is er iemand
die van me wil houden
me teder omarmen
al was het maar even
een beetje zin geven
aan m'n leven
is er iemand
die me mee wil nemen
me in de lucht
wil omhoog steken
zodat ik die grote ster pluk
voor een beetje geluk
ze is onvredig gestorven
de kleine meid was amper zeven jaar
gestorven aan de hongerdood
haar ouders zijn toch zo'n voortreffelijk paar
allebei door drugs mislukt in 't leven
eten en liefde konden ze niet geven
een kleine foto in de krant
een guitig kind knipoogt naar mij
m'n god, denk ik ontdaan
is dit de weg die een kind moet gaan ?
©GoNo
feedback van andere lezers- martine
een gedicht dat me raakt
zoiets is verschrikkelijk GoNo2: Te triestig voor woorden... - ivo
kinderleed is dubbel leed, waar realiteit en hardheid elkaar kruisen - tessy
vreselijk gewoon. - jamal
en ergens op die weg tref je mij
trachtend een lichtpunt te wezen
voor hen, vaak geheel vergeten
door de haastige maatschappij
chapeau! - Breyn_Del_Arlet
Spijtig genoeg realiteit. Niet te vatten.
Knap geschreven GoNo.
Grt. Arlet
- Liesje
aangrijpend verdrietig - yellow
rakend gono2, onbegrijpelijk zulke toestanden,
M. GoNo2: Dankjewel! - alie_jankind
je zet een bewogen gedicht neer
groeten GoNo2: Dankjewel!
|