|
< terug
De school verhuist
De school sprak:
"Het is genoeg, ik ben het zat.
Ik hoor maar over vreemde landen,
bossen, weiden, bergen, stranden,
schaatsen, zwemmen in het zwembad.
Ik ga met eigen ramen zien,
hoe rond de wereld is, 'k ga naar zee.
Daar blijf ik dan een jaar of twee
en verhuis weer in een ommezien.
De bergen ga ik dan eens op,
de lanen in en de paden af.
Praten met een leeuw of een giraf,
eten op de hoogste bergtop."
Hij trok zijn stoutste schoenen aan
trok rammelend van zijn pleintje weg.
De kinderen riepen eerst: "Gaaf zeg,
nu kunnen we niet naar school toe gaan."
Al gauw was niets doen niets gedaan.
Meesters gingen smekend naar het strand,
vonden daar de school heel erg verbrand,
zo in de zon zonder hemdje aan.
"t Valt hier wel een beetje tegen"
als school heb ik een leuker bestaan,
ik wil weer naar mijn pleintje gaan,
en school zijn op nummer negen."
Dus bracht men gauw de school naar huis,
plaatste hem nu op een lading zand,
met een vlag op stok uit elk land.
Nu heeft de school de hele wereld thuis.
feedback van andere lezers- geertje
marja
HEEL MOOI
weer leuk om voor te lezen...
"vonden daar de school heel erg verbrand,
zo in de zon zonder hemdje aan."
..dit is erg...koddig of grappig zo je wil :-)
big smile hier hoor !
groetjes, geertje
puk: Dank je. - feniks
Bijzonder leuk, af en toe heb ik wat moeite met het ritme.
puk: Dank je. Zal ik later nog eens naar kijken. Dit kwam er zo uit. Herschrijf het nog wel eens. - Vansion
zeker de moeite om nog wat mee bezig te zijn, puk
bijzonder leuk en origineel
puk: Dank je. - dannycant
Daar zou je best wel eens een verhaaltje rond kunnen bouwen....
heel mooi!
groeten
puk: Goed idee. Ik leg hem bijmijn uit te werken ideeen.
Bedankt. - duivelstrikje
haha, met een glimlach van oor tot oor gelezen!
een mooi einde dat je eventjes doet lachen,
ik vind het echt een humoristisch gedicht,
groetjes
duivelstrikje
puk: Dank je.
|
