< terug
vermoeid
geeuwende zonnen maken moede dagen
zoals een overspannen boog
geen rechte pijl meer schiet
rimpelend met de tijd
verschrompelen appelen
zoals dit bij mensen ook gebeurt
alleen worden mensen rijper
terwijl appelen
verdrogend verbruinen
tot hun kern
alles doodt
als moeheid begint te dagen
en de zon verliest haar pret
lopen verblinde mensen zonder vragen
als een slecht gerezen brood
gapende sterren
slapen doorheen de nacht
zij loodsen dromen
die sluimeren overdag
waardoor geen wakkere ziel
kan weten wat die ziet
zijn het nu zijn dromen
of is het realiteit
die beeldend giet
lopend in holle zakken
geleefd door slapend leed
kruipt de tijd als geeuwende wormen
door de verfrommelde mens zijn geest
feedback van andere lezers- Zingendevleugel
het begint goed het loopt spannend
tot de laatste strofe ivo: bedankt Zingendevleugel - ppe
vind tweede strofe beetje minder (persoonlijk zou ik die weglaten)
ipv geeuwende sterren zou ik gapende sterren zeggen aangezien je geeuwende drie keer gebruikt
toch een uitstekend gedicht vooral die vierde strofe vind ik prachtig ivo: Bedankt Ppe .. die tweede strofe heeft mi wel betekenis om het geheel te plaatsen ... bedankt alvast .. - martine
het einde zomergevoel zo sterk weergeven
goede morgen ivo ivo: bedankt Martine - Liesje
vooral de vierde strofe vind ik echt mooi... ivo: bedankt Liesje - jan
mooie zomers zijn altijd te kort,
grtzz ivo: bedankt jan .. - bragt
zeer beeldend en wemelend
ik interpreteer het eerder als de langzame ondergang van de mensheid (of mensdom) ivo: ook dat is een interpretatie die mag tellen, dank je wel Braqt - tessy
Wie een droom verward met werkelijkheid, zal ontwaken in keiharde realiteit ivo: zo is het Tessy, bedankt - anne
soms best herkenbaar! Ik ben terug kiplekker na een weekje Griekenland, daar waar het niet brandt. ivo: bedankt Anne .. - alie_jankind
een echt herfstvers zet je hier neer.
Voor mij zou het wel wat korter mogen ...
groetjes ivo: tja het kwam er helemaal alleen uit vloeien ik moest het enkel maar neertikken ... bedankt
|