Volg ons op facebook
|
< terug
de zwarte danser
bij opmaak voor uitgaan
tracht ik er gepast bij te lopen
in een rij waar steeds dezelfde staan
en met geen geld toegang kunnen kopen
de pijn vanaf de kleuterklas explodeert
tot scherven enkele kijkers verwonden
niet wetend dat de wereld mij negeert
anders zouden helpen, als ze konden
geïsoleerd in het holst van de nacht
lopen gebarsten ogen vol verdriet
het besef van wat me opwacht
al weet ik beter toch ziet ze niet
een talentvol mens die dansen kan
maar helaas beperkt als zwarte man
feedback van andere lezers- ppe
een moeilijk thema in zo n menselijkheid in woorden gegoten
prachtig!
laatste vers tweede strofe hapert een beetje
jamal: men zegt vaak de wereld is voor iedereen en je moet je kansen maar zien, pakken en benutten, echter, het zit complexer ineen
elke doorsnee 'zwarte man' (allochtoon) die zich klaarmaakt voor het uitgaan worstelt met de vraag: 'hopelijk kom ik binnen'
zijn companen staan eerder stil bij welk meisje ze gaan strikken
het is het eigen denken dat het succes bepaalt, ondanks....
dank je ppe
(heb je suggestie bekeken maar zie of voelt 't niet: tips?) - GoNo2
Goedzo!
jamal: dank je Noël!
groeten - jan
voortaan een stropdas aan misschien, jammer dat er van die bevooroordeelde gelegenheden zijn...
grtzz
jamal: voor een optimist idealist met realistische bril kan ik getuigen dat er veel te veel van die 'gelegenheden' zijn Jan. in mijn professionele loopbaan sta ik, na een lange lijdensweg, 'eindelijk' aan de andere kant, waar de 'plaatselijke' garde te vaak vergeet dat ik ook één van hen (de anderen) ben. van onderwijs, huisvesting, tewerkstelling en ja ook nog steeds 't uitgaansleven, in elk segment zie je verborgen mechanismen die erop gericht zijn uit te sluiten wat anders is, daarom niet altijd 'zwart' is...
vervang het woord 'zwarte man' door 'vrouw' of 'andersvalide' of 'kansarm' en je komt tot dezelfde conclusie....
ja, die stropdas heeft het gedaan, toen mocht ik werken gaan
dank je Jan - ivo
pijnlijk mooi geschreven ...
heb gezien hoe allochtonen kindjes werden genegeerd door leerkrachten, hoe ze achteraan in de klas mochten verrotten, heel de dag, tot het avond was ... en er was niemand die ingreep
al een geluk dat er ook andere leerkrachten waren, maar toch ... ze zijn er zeker geweest, die allochtone kinderen niet konden uitstaan en hen de kansen niet gaven die ze verdienden ..
jamal: een greep uit de realiteit die tijdloos is en op het eerste zicht ook 'kleurloos' is want naast de allochtonen ervaar(de) ik ook
dat 'kansarmen' klassikaal gesorteerd werden. als deskundige
rond 'gelijke onderwijskansen' (GOK) Vlaanderen ken ik het systeem als geen ander. naakte cijfers, zelfs op Europees vlak, tonen de discrepantie tussen rijk en arm. buiten het feit, inderdaad, dat er (gelukkig) ook 'goede' leerkrachten zijn, die met hart en ziel kansen creëren voor deze 'zwakke' groepen, maar het is eerder de minderheid. .... en ik trek dit gegeven over alle levensdomeinen. ben geen zwartkijker, helemaal niet. maar ben ook niet blind....
vreselijk dat jij bevestigt, uit eigen ervaring. ;-) - Magdalena
Ik moet zeggen dat ik het hier enorm moeilijk mee heb Jamal.
We leven in 2009, niet meer 100 jaar geleden!
Het ligt niet meer aan huidskleur, maar aan attitude en houding.
Genegeerd worden in 2009 is NIET meer afhankelijk van kleur maar van omstandigheden/armoede.
Bovendien heeft die titel, de zwarte man een heel grote waarde voor mij, omwille van andere betekenis en het maakt mij kwaad dat zo'n mooie woorden gebruikt worden om medelijden te wekken die 20 jaar geleden misschien wél nog van toepassing waren, maar nu niet meer. Als het heden gewijzigd is naar iets beters dan het verleden was, vraagt dat vreugde
geen ontkenning van het nu
grrrrrr
jamal: lieve Karine, waar heb jij het moeilijk mee?
een vreemde reactie van iemand die ik ken als zo in - en doorlevend, met de vinger aan de pols van de samenleving die uitpuilt van ongelijke vergelijkingen enzo meer.
de 'zwarte danser' als titel is de contradictie op zich en vraagt een doortastende kijk op het verschil dat weinigen kunnen maken. het accent wordt te vaak op de 'kleur' gezet dan het feit dat hij of zij een 'danser' is, maw een MENS met een bepaald talent...
genegeerd worden in 2009 niet meer afhankelijk van kleur
maar van omstandigeden/armoede? ... ooooh Karine.
uitsluitingen zijn gebaseerd op beide elementen, uiterlijk en achtergrond. lokale besturen plaatsen een vrouw met hoofddoek niet in een loketfunctie? meer en meer scholen verbieden de hoofddoek? bedrijven discrimineren tav allochtone werkzoekende door selectief vreemde namen te verwijderen bij sollicitatie? mijn broertje van 18 staat stil aan dezelfde deur waar ik 17 jaar geleden ook stilstond? mijn beste vriend vindt geen huis omdat..
ik ben positief, er is verandering...ik zie sinds de televisie bestaat en de eerste migratie eindelijk 'kleur' op TV...hier en daar.
vat mijn reactie niet negatief op lieve Karine, maar ontkracht niet de feiten die zich vandaag de dag nog altijd voordoen.
en vooral, ik vraag geen MEDELIJDEN....aub zo zit ik niet ineen.
(jij hebt lang in Afrika gezeten, gewerkt, toch?) - koyaanisqatsi
Om even ook op Magdalena te reageren: mijn vrouw is zwart (donkerbruin) en is al meermalen het slachtoffer geweest van racisme. We zijn er wel degelijk op vooruitgegaan, maar er is nog heel veel werk aan de winkel!
En Jamal, één van mijn Marokkaanse buurjongens heeft als ingenieur werk gevonden. Dus laten we zeker de hoop niet opgeven. - Liesje
Als mens met een multi-culturele vriendenkring merk ik jammer genoeg nog veel te vaak hoe vooroordelen spelen! Ook op het werkveld hoor ik vaak 'wonen daar veel vreemden'? Grrr... een vraag waar mijn haren nog steeds van recht komen! Vreselijk vind ik het! En weet je... ik hou net van die andere culturen en begrijp dus nog minder het onbegrip! Zelf voel ik me zelfs soms een afrikaanse vrouw verstopt in een blank lichaam.
Veel groetjes en heel knap gedicht! - tessy
Heel mooi Jamal.
PS nog bedankt voor je mooie fb. bij een van mijn gedichten, je bent een fijn mens. houden zo !
|
